Moonlight

Η δουλειά μου με βγάζει στον βόρειο οδικό άξονα της Κρήτης κάθε μέρα εδώ και 17 χρόνια. Κάνω τα ίδια 35 χιλιόμετρα για να φτάσω εκεί και άλλα 35 να γυρίσω. Παρόλα αυτά η διαδρομή αυτή δεν με έχει κουράσει καθόλου. Κάθε μέρα είναι διαφορετική στον δρόμο αυτό όπου το τσιμέντο δίνει την θέση του στην θάλασσα, στα βουνά, στα πεύκα, τα πλατάνια και τα ποτάμια. Ακόμα και η άσφαλτος μεταβάλλεται μέρα με την μέρα και πλέον ξέρω την κάθε λακκούβα πάνω της, γερνάει και αυτή σαν κι εμένα αλλά με τα κατάλληλα κονδύλια αυτή θα ξανανιώσει, ενώ εγώ...

Την Παρασκευή το βράδυ η σχεδόν ολόγιομη σελήνη ήταν ψηλά και φώτιζε τον ουρανό και τα λευκά όρη. Τα χιόνια ασήμιζαν και και έκαναν την μεγάλη οροσειρά να λάμπει με καμάρι. Μαγευτικό τοπίο σαν και αυτά που βλέπεις στους πίνακες του Bob Ross, ναι αυτού του απίστευτου ζωγράφου με το μαλλί αφάνα που βλέπαμε στην ΕΡΤ 3. Έκοψα ταχύτητα για να απολαύσω το τοπίο. Η Τζέιν δίπλα μου μουρμούριζε κάτι που είχε να κάνει με την φωτογραφική της μηχανή που την ξεχνάει στο σπίτι και δεν την έχει για τέτοιες στιγμές.