Όταν ήμουν μικρός δεν είχα iphone...

Όταν ήμουν μικρός δεν είχα iphone, ούτε laptop ούτε PSP. Έπαιζα όλη μέρα κρυφτό, σχοινάκι, ποδήλατο. Πήγαινα σπίτι όταν νύχτωνε. Η μαμά μου δεν με έπαιρνε τηλέφωνο, απλά μου φώναζε από το σπίτι. Αντί για facebook είχα μόνο τους φίλους της γειτονιάς μου. Δεν ενημέρωνα τι σκέφτομαι ηλεκτρονικά , αλλά το έγραφα στα λευκώματα που κυκλοφορούσαμε. Δεν είχαμε dettol αλλά παίζαμε στη λάσπη. Κάθε μέρα βλέπαμε tom&jerry και όχι τα ξέκ*λα και τους μλκς των πρωινών εκπομπών. Χαρούμενη παιδική ηλικία.! Ανέβασε το κι εσύ στο προφίλ σου, εάν έχεις πιει νερό απο λάστιχο και πάλι επιβίωσες...:D

Αυτό κυκλοφορεί σήμερα στο Facebook από όλους τους κομπλεξικούς τριαντάρηδες που νιώθουν περήφανοι που δεν είχαν λαπτοπ και πι-ες-πι όταν ήταν μικροί. Άσε που θυμίζει τον πατέρα μου που μου έλεγε ότι ήμουν αχάριστος και ότι όταν ήταν μικρός δεν είχε ποδήλατο ούτε τηλεόραση, που είμαι σίγουρος που του θυμίζει τον παππού μου που του έλεγε ότι όταν ήταν μικρός δεν είχε τετράδιο και μπικ στυλό και έπεζε με σφεντόνες κλπ... τα ίδια παντελάκι μου.

Το κείμενο είναι πέρα για πέρα ψευδές ούτος ή άλλως και βγάζει αυτή την αίσθηση της αχαριστίας της σημερινής νεολαίας ενώ το θέμα είναι κυρίως τεχνολογικό. 

Ναι, δεν είχαμε iphone αλλά το κείμενο δεν λέει ότι δεν είχαμε καμία άλλη μάρκα κινητού τηλεφώνου αφού θα έπρεπε να περάσουν ακόμα 10 χρόνια για τις πρώτες γκουμούτσες της Έρικσον και της Μοτορόλα να έρθουν στην Ελλάδα. Τα λαπτοπ κοστίζανε χιλιάδες ευρώ σε σημερινά χρήματα και τα είχαν μόνο οι επιχειρηματίες και ο στρατός. Δεν είχαμε πι-ες-πι αλλά είχαμε δεκάδες άλλες φορητές παιχνιδομηχανές και τα αγόρια τουλάχιστον τα φέρναμε και στο σχολείο και παίζαμε κρυφά στο διάλειμμα, η ξαχνάτε οι λίγο μικρότεροι τα φορητά τέτρις που κυκλοφορούσαν στα μέσα του 90. 

Αυτό το έπαιζα όλη μέρα ποδήλατο, κρυφτό κλπ φυσικά ήταν μόνο για τα Σαββατοκύριακα. Τις καθημερινές είχαμε σχολείο, οι πιο παλιοί είχαμε μάθημα και το Σάββατο και το πρόγραμμα ήταν δύσκολο και έπρεπε να διαβάζουμε πολύ περισσότερο. Θυμάστε που είχαμε εξισώσεις 2ου και 3ου βαθμού στην 6η Δημοτικού; Α! και αυτό το πήγαινα σπίτι όταν νύχτωνε ήταν στις καλοκαιρινές διακοπές. Νομίζω το ίδιο ισχύει και για τα σημερινά παιδιά και δεν ήταν προνόμιο μόνο της γενιάς μας. 

Νομίζετε ότι αν υπήρχε το facebook τότε θα γράφαμε σε λευκώματα και σε τοίχους; Όχι ότι δεν το θέλαμε αλλά ότι δεν υπήρχε. Δεν είχαμε dettol αλλά είχαμε οινόπνευμα και έκανε την ίδια δουλειά και οι μανάδες μας το χρησιμοποιούσαν εξίσου. Α! και στην λάσπη παίζουν τα γουρούνια, όχι τα παιδιά, εκτός και αν μιλάτε για την θάλασσα και την άμμο το καλοκαίρι. Άκου παίζαμε με την λάσπη... τσκ τσκ τσκ. 

Τομ και Τζέρι δεν βλέπαμε κάθε μέρα, βλέπαμε 1 φορά την εβδομάδα στην ΕΡΤ και αργότερα και την Κυριακή. Επίσης βλέπαμε και διαστημόπλοιο αργώ, μάγια η μέλισσα, κάντι-κάντι κλπ απλά σήμερα τα παιδιά βλέπουν μπεν-τεν, τρανσφόρμερς και ουράνιο τόξο. Δεν άλλαξε κάτι. Επίσης τα ξέκωλα που γράφετε και δεν τολμάτε να το γράψετε ολόκληρο, τα ταμπού σαν μαράνανε γαμώτο, τα βλέπετε εσείς και όχι τα παιδιά σας. Δεν έχω ακούσει κανέναν μαθητή μου 20 χρόνια που διδάσκω να μου σχολιάσει Μενεγάκη και ΣΙΑ γιατί απλά δεν τα παρακολουθούν τόσο συστηματικά όσο εσείς. 

Τα παιδιά διαβάζουν, πάνε φροντιστήρια, μαθαίνουν γλώσσες, πιάνο, κολύμβηση και φταίμε εμείς οι μεγάλοι που δεν βγαίνουν έξω να παίξουν με τους φίλους τους γιατί έχουμε κάνει την ζωή τους δύσκολη, την γειτονιά τους ανασφαλή και επικίνδυνη και προσπαθούμε να κάνουμε τα δικά μας όνειρα δικά τους καταπιέζοντας στα στο όνομα μιας καλύτερης ζωής. Λογικό είναι να αναζητήσουν τους φίλους τους στο φέισμπουκ και όχι στην παιδική χαρά. Ποια παιδική χαρά δηλαδή που φοβόμαστε ότι θα τα παρακολουθεί κανα παιδεραστής ή θα τα κλέψει κανα πρεζάκι. 

Αντί λοιπόν να είμαστε περήφανοι που δεν είχαμε iphone ας προσπαθήσουμε να κάνουμε τον κόσμο τους καλύτερο, ασφαλέστερο και πιο χαρούμενο.