Και πως είναι ο έγγαμος βίος;

Αν για κάθε φορά που μου έκαναν αυτή την ερώτηση κέρδιζα 1€ τώρα θα είχα βγάλει τα έξοδα του γαμήλιου ταξιδιού, που σημειωτέων δεν έχουμε κάνει ακόμα, και που σύμφωνα με πολλούς "παθόντες" αν δεν κάνεις τους πρώτους τρεις μήνες του έγγαμου βίου σου δεν θα το κάνεις ποτέ.

Πως να είναι ο έγγαμος βίος; Σχεδόν όπως και πριν. Συζούμε για ένα χρόνο οπότε δεν άλλαξαν και πολλά, έχουμε συνηθίσει να ξυπνάμε ο ένας δίπλα στον άλλον και να μην τρομάζουμε, να την νανουρίζει το ροχαλητό μου, να μου τραβάει τις κουβέρτες και να κρυοπαγιάζω, να χορεύω κλακέτες έξω από την τουαλέτα περιμένοντας της υπομονετικά να τελειώσει και να σκέφτομαι πολύ σοβαρά να κατουρήσω στο νεροχύτη.

Από την άλλη υπάρχουν μικρές αλλαγές που στην αρχή δεν δίνεις σημασία αλλά είναι εκεί: Το σπίτι να έχει γεμίσει έπιπλα σε σημείο που να μην ξέρω που να απλώσω της τσόχα του Subutteo (ποδοσφαιράκι της δεκαετίας του 80), τα σεμεδάκια σε διάφορα έπιπλα, την πόρτα του playroom (του μοναδικού δωματίου που επιτρέπεται να είναι όσο αχούρι θέλω) διακριτικά κλειστή, τα πεθερικά μου που είναι πλέον η κύρια οικογένεια μου μιας που η δικιά μου είναι στην Αθήνα, και όλα όσα την αφορούν, όπως οι οικογενειακές αγγαρείες, η αναγκαία γκρίνια του "εε χαθήκατε και δεν σας βλέπουμε συχνά" (αλλά μας αγαπάνε και τους αγαπάμε εξίσου), το κοινό πορτοφόλι. Πόσα εισπράξαμε σήμερα, που έχουμε να δώσουμε και άλλα τέτοια.

Στην πραγματικότητα όταν έχεις συζήσει με κάποιον, και το συνιστώ ανεπιφύλακτα ακόμα και αν πρέπει να πάτε κόντρα στους δικούς σας, οι αλλαγές είναι μικρές και ανεπαίσθητες και τις δέχεσαι όπως και την αλλαγή του καιρού