Μπαίνω στο ΠΑΛΣΟ χτες το πρωί. Τα νεύρα της Άντζι τεταμένα. Οι πρώτοι είχαν ήδη αρχίσει να μαζεύονται. Η Γενική Συνέλευση είχε καλέσει τα μέλη της που είχαν πολλές απουσίες ή είχαν κάνει παρατυπίες ή και παράβαση του κώδικα δεοντολογίας.
Σφαγή έγινε φέτος με τις εγγραφές. Ο καθένας έκανε και κάνει ότι θέλει και άντε να βγάλεις άκρη. Το χειρότερο είναι τα δωρεάν βιβλία. Κάποιος χρεοκοπημένος εκδότης τα δίνει στην μισή τιμή κατευθείαν στα κέντρα ξένων γλωσσών που με την σειρά τους τα κάνουν "δώρο" στους μαθητές τους για να προσελκύσουν περισσότερους πελάτες. Δεν υπολογίζουν ότι οι σειρές είναι παλιές, ξεπερασμένες επιστημονικά, και ότι κάνουν κακό και στους εαυτούς τους... δεν βάζουμε μυαλό. Μου έλεγε ένας μπούκ-ρεπ (εκπρόσωπος εκδοτικού) ότι πήγε σε ένα σχολείο για να τους πει για τις καινούριες τους σειρές και τον ρώτησαν τι θα τους δώσει για να βάλουν τα βιβλία τους.
Φανταστείτε ότι ολόκληρο μάθημα στο Πανεπιστήμιο είναι η αξιολόγηση και αξιοποίηση της ύλης ενός βιβλίου... αντί να μελετήσουν και να αξιολογήσουν... Μια μέρα χτυπάει το τηλέφωνο. Γεια σας είμαστε από τον τάδε εκδοτικό οίκο. Αν βάλετε έστω και μια σειρά μας δώρο ένα κομπιουτερ...
Το θέμα είναι ότι φύγαμε με πολλά νεύρα, αυτοί που είχαν κάνει τα σοβαρά δεν πάτησαν καθόλου και η επόμενη Γενική Συνέλευση σημαίνει διαγραφές...
1 comment:
άσχετος ο τίτλος σου, εγώ κατάλαβα πως αδυνάτισες.
Post a Comment