Pages

Nov 4, 2007

Στην ουρά στο σούπερμαρκετ ... τα νεύρα μου

- Μωρό μου δεν έχουμε γάλα για τον καφέ
- Οκ πάω.

Φτάνω στην διασταύρωση. Να πάω στο ψιλικατζίδικο στην γωνία ή στο σούπερμάρκετ. Επέλεξα το δεύτερο. Φτάνω στο ταμείο ακολουθώντας μια πελάτισσα που είχε φορτωθεί ένα τεράστιο κουτί ντιξάν που είχε και δώρο ένα μεγάλο μπουκάλι μαλακτικό. Στα δύο ταμεία κανείς. Η ταμίας στην έξοδο να μιλάει με μια άλλη πελάτισσα για ένας θεός ξέρει τι. Η κοπέλα μπροστά να αρχίσει να χάνει την ψυχραιμία της. "Ταμείο" φωνάζει. Η ταμίας έχει πάρει από πίσω την πελάτισσα η οποία είχε αρχίσει να απομακρύνεται. Μετά από λίγο μπαίνει μέσα. "Μα τι φωνάζεις κι εσύ ταμείο; Δεν βλέπεις που είναι εδώ ο υπεύθυνος; Θέλεις να με κάψεις;".

Χαμογέλασα νευρικά. "Ορίστε δεν έχεις ζυγίσει τα καρότα. Πήγαινε πίσω να τα ζυγίσεις... εσύ καθυστερείς τους υπόλοιπους"

Είχα αρχίσει να τσαντίζομαι. "Συγγνώμη παλικάρι να βάλω τις μπριζόλες στον πάγκο γιατί πιάστηκαν τα χέρια μου", με ρώτησε ο παππούς που στεκόταν πίσω μου. Εκείνη την ώρα επιστρέφει η γυναίκα με τα καρότα.
- 31 ευρώ λέει η ταμίας.
- Μα πόσο κάνει το Ντιξαν
- 22 ευρώ
- Μα ο υπάλληλος μέσα μου είπε 15
- Δεν ξέρω τι σου είπαν, τόσο κάνει... να το βγάλω;
- Εεε βγάλτο
- Ωχ που είναι το κλειδί του ταμείου; (εξαφανίζεται για ένα λεπτό)
Μπλιπ μπλιπ γεια σας, να μας ξανάρθετε.

Πριν προλάβω να της δώσω τα γαλατάκια, πιάνει και περνάει τις μπριζόλες από τις υπέρυθρες... φτου.... μαζί με τον παππού συνοδεία η γιαγιά με ένα τεράστιο καλάθι πράγματα.

Πλέον είχα τα νεύρα μου.

- Δεν φταίω εγώ, δικαιολογείτε η ταμίας, εσείς φταίτε που μπλέκετε τα πράγματα μεταξύ σας

Ήθελα να την σφαλιάρω. Γύρισα σπίτι μετά από 20 σχεδόν λεπτά. Ο καφές μου είχε παγώσει κι εγώ να καταριέμαι την στιγμή που δεν πήγα στο ψιλικατζίδικο.

1 comment:

Σοφία said...

Όταν βιάζεσαι, το ψιλικατζίδικο είναι η καλύτερη λύση γιατί ξεμπερδεύεις στο πι και φι. Αλλά τι σου λέω τώρα...

A wise saying

Home is where your heart is