Η έκπληξη της έκπληξης

Από την εκδρομή στο Σελάκανο στην Ιεράπετρα η καλή μου έδειξε ότι είναι παθιασμένη με το χιόνι. Εκεί λίγος πάγος στην άκρη του δρόμου την ενθουσίασε τόσο που με ανάγκασε να σταματήσω το αυτοκίνητο για να πιάσει χιόνι... "που πας καλέ το κομμάτι πάγο;"

Τίποτα δεν μπορούσε να την προετοιμάσει για την έκπληξη που της είχαμε επιφυλάξει με την Karry.

9 το πρωί φτάνω στην δουλειά. Έπρεπε να έρθω νωρίς να περάσω βαθμούς. Το κρύο εκπληκτικό, και το βουνό πάνω από τις Βρύσες, κάτασπρο. Ο δρόμος για τ' Ασκύφου, 20 λεπτά δρόμος από τις Βρύσες κλειστός. Μίλησα με την Karry και την πήρε τηλέφωνο να έρθουν Βρύσες το μεσημέρι που είχα κενό να μου κάνουν έκπληξη.

Έκανα τον έκπληκτο μόλις τις είδα αλλά μάλλον δεν έπεισα. Πάμε για καφέ στην πλατεία τους λέω και μπαίνουμε στ' αμάξι. Περνάμε την πλατεία και αρχίσαμε να ανηφορίζουμε προς το βουνο.

-Που πάμε;
-Στην πλατεία για καφέ.
-Μα περάσαμε την πλατεία...
-Δεν σου είπα πότε θα πάμε...

Την στιγμή που άρχισε να βλέπει τα πρώτα σημάδια πάγου στο δρόμο κατάλαβε τι της είχαμε σκαρώσει. Ο πάγος και τα γκρι έδωσαν τόπο στα λευκά. Σε λίγα λεπτά όλα ήταν κάτασπρα. Η θερμοκρασία είχε φτάσει τους 0 βαθμούς. Ανεβήκαμε μέχρι το σημείο που είχε καθαρίσει το jcb. Από εκεί και πέρα ο δρόμος κλειστός. Έκανα αναστροφή αλλά κόλλησα στο χιόνι. Χρειάστηκε ο οδηγός μιας νταλίκας και τα δύο κορίτσια για να ξεκολλήσουμε. Σταματήσαμε το αυτοκίνητο λίγο πιο κάτω δίπλα σε ένα χωράφι και κατεβήκαμε να παίξουμε με το χιόνι... σαν μικρά παιδιά κάναμε, λες και ξύπνησε μέσα μας το παιδί που όταν χιόνιζε μας πήγαινε ο μπαμπάς στα χιόνια για να παίξουμε.

Οι χιονόμπαλες έφευγαν προς όλες τις κατευθύνσεις. Δεν είχα την μηχανή μαζί αλλά τράβηξα μερικές με το κινητό. Βουτούσαμε στο φρέσκο απάτητο χιόνι, είχαμε γίνει μπλε από το κρύο, λίγο ακόμα και 8α είμασταν σαν τα στρουμφάκια.