‘Και μη χειρότερα’, της γράφω στο εμ-εσ-εν
‘Τι έχεις;’
‘Τίποτα, σχολιάζω το προσωπικό σου μήνυμα, Σάββατο 4-2-06… και μη χειρότερα λέω…’
Μου έστειλε ένα χαμογελάκι αλλά δεν νομίζω να κατάλαβε.
Τελευταία κανείς δεν νομίζω ότι μπορεί. Μιλάω και είμαι σαν σταθμός με παράσιτα. Το μόνο που ακούς είναι το μονότονο σσσσσσσφφφχχχχχ
Έχω πει στις δασκάλες, να μην αφήνουν φώτα ανοιχτά όταν σχολάνε. Έτσι λοιπόν αποφάσισε η μία να σβήσει όλα τα κλιματιστικά και να αφήσει όλα τα φώτα και τους προβολείς έξω ανοιχτά. Μετά από δύο ώρες μετάφρασης/πληκτρολόγησης για ένα πρότζεκτ ανοιχτού λογισμικού άρχισα να τουρτουρίζω τόσο που δεν μπορούσα να πατήσω τα πλήκτρα σωστά. Εγκατέλειψα το ψυγείο μου και πήγα στο σπίτι όπου με κλιματιστικό να δουλεύει στο φουλ και την σόμπα υγραερίου και ένα πάπλωμα προσπαθούσα να συνέλθω από το σοκ
Χτες είχα τα χάλια μου με το κρύωμα. Με βλέπει η δασκάλα-κίλερ και μου λέει ‘Α! κρύωσες επιτέλους!’ την απολύεις πρώτα και την σκοτώνεις μετά ή την σκοτώνεις και την βάζεις να πάει μόνη της στον ΟΑΕΔ ως ζόμπι;
Χτες το βράδυ, παρόλο το κρύωμα πήγα στο βουνό για αστροπαρατήρηση μιας που ήταν ή μόνη ξάστερη νύχτα εδώ και πολύ καιρό. Ήταν πραγματικά υπέροχα. Ο Κρόνος, τα νεφελώματα, τα ανοιχτά σμήνη. Α, να δούμε πότε θα μας ξανακάνει καμιά καλή νύχτα.
Σάββατο βράδυ απόψε. Ακούω το σάουντρακ του Old Boy. Υποτίθεται ότι περνάω βαθμολογίες. Μόλις έφτασε και εκείνο το κομμάτι που έστειλα στην Τζέιν που ξεκίνησα να γράφω στην αρχή αυτού του μηνύματος. The Searchers από το Old Boy. Δεν το σχολίασε ακόμα. Δεν ξέρω αν της αρέσει ή όχι.
Δεν ξέρω πολλά πράγματα σε αυτή τη ζωή. Δεν ξέρω αν αυτούς που αγαπώ με αγαπούν και αυτοί. Δεν ξέρω να ερωτεύομαι ενώ είμαι κάθε μέρα ερωτευμένος. Δεν ξέρω γιατί αυτή που αγάπησα περισσότερο μου γύρισε την πλάτη της και μετά από χρόνο που μοιάζει με αιώνες είναι πάλι μπροστά μου. Δεν ξέρω γιατί η μοναδική γυναίκα που ερωτεύτηκα δεν είναι στην αγκαλιά μου. Δεν ξέρω γιατί τα γράφω αυτές τις γραμμές.
‘Τι έχεις;’
‘Τίποτα, σχολιάζω το προσωπικό σου μήνυμα, Σάββατο 4-2-06… και μη χειρότερα λέω…’
Μου έστειλε ένα χαμογελάκι αλλά δεν νομίζω να κατάλαβε.
Τελευταία κανείς δεν νομίζω ότι μπορεί. Μιλάω και είμαι σαν σταθμός με παράσιτα. Το μόνο που ακούς είναι το μονότονο σσσσσσσφφφχχχχχ
Έχω πει στις δασκάλες, να μην αφήνουν φώτα ανοιχτά όταν σχολάνε. Έτσι λοιπόν αποφάσισε η μία να σβήσει όλα τα κλιματιστικά και να αφήσει όλα τα φώτα και τους προβολείς έξω ανοιχτά. Μετά από δύο ώρες μετάφρασης/πληκτρολόγησης για ένα πρότζεκτ ανοιχτού λογισμικού άρχισα να τουρτουρίζω τόσο που δεν μπορούσα να πατήσω τα πλήκτρα σωστά. Εγκατέλειψα το ψυγείο μου και πήγα στο σπίτι όπου με κλιματιστικό να δουλεύει στο φουλ και την σόμπα υγραερίου και ένα πάπλωμα προσπαθούσα να συνέλθω από το σοκ
Χτες είχα τα χάλια μου με το κρύωμα. Με βλέπει η δασκάλα-κίλερ και μου λέει ‘Α! κρύωσες επιτέλους!’ την απολύεις πρώτα και την σκοτώνεις μετά ή την σκοτώνεις και την βάζεις να πάει μόνη της στον ΟΑΕΔ ως ζόμπι;
Χτες το βράδυ, παρόλο το κρύωμα πήγα στο βουνό για αστροπαρατήρηση μιας που ήταν ή μόνη ξάστερη νύχτα εδώ και πολύ καιρό. Ήταν πραγματικά υπέροχα. Ο Κρόνος, τα νεφελώματα, τα ανοιχτά σμήνη. Α, να δούμε πότε θα μας ξανακάνει καμιά καλή νύχτα.
Σάββατο βράδυ απόψε. Ακούω το σάουντρακ του Old Boy. Υποτίθεται ότι περνάω βαθμολογίες. Μόλις έφτασε και εκείνο το κομμάτι που έστειλα στην Τζέιν που ξεκίνησα να γράφω στην αρχή αυτού του μηνύματος. The Searchers από το Old Boy. Δεν το σχολίασε ακόμα. Δεν ξέρω αν της αρέσει ή όχι.
Δεν ξέρω πολλά πράγματα σε αυτή τη ζωή. Δεν ξέρω αν αυτούς που αγαπώ με αγαπούν και αυτοί. Δεν ξέρω να ερωτεύομαι ενώ είμαι κάθε μέρα ερωτευμένος. Δεν ξέρω γιατί αυτή που αγάπησα περισσότερο μου γύρισε την πλάτη της και μετά από χρόνο που μοιάζει με αιώνες είναι πάλι μπροστά μου. Δεν ξέρω γιατί η μοναδική γυναίκα που ερωτεύτηκα δεν είναι στην αγκαλιά μου. Δεν ξέρω γιατί τα γράφω αυτές τις γραμμές.
Καταγράφω εικόνες και σκέψεις; Μοιράζομαι μαζί σου ένα κομμάτι του εαυτού μου; Είναι σαν να προσπαθώ να απλώσω όλα τα κομμάτια του παζλ και να μην βρίσκω ούτε μια γωνία. Κοιτάω την εικόνα στο κουτί και βλέπω τον εαυτό μου, κοιτάω τα κομμάτια και βλέπω κάτι που δεν βγάζει νόημα, κομμάτια μέσα στα κομμάτια.
Ας έρθει το αύριο, το οποιοδήποτε αύριο, να πάρει αυτή τη νύχτα μακριά. Σάββατο 4-2-06… και μη χειρότερα...
Ας έρθει το αύριο, το οποιοδήποτε αύριο, να πάρει αυτή τη νύχτα μακριά. Σάββατο 4-2-06… και μη χειρότερα...
No comments:
Post a Comment