Pages

Oct 29, 2005

Παρασκευή απόγευμα

με την Τζέιν στην ΕΜΕΧ. Ένας τεράστιος εκθεσιακός χώρος, χώρος, χώρος, χώρος (μπερδεύω τον χώρο με τον χορό και βάζω τα «ο» ανάποδα) χώρος, χώρος, χώρος… νομίζω ότι το έμαθα επιτέλους… που ήμουν; Α ναι… ο οποίος μόνο έκθεση δεν ήταν, μάλλον για ένα μεγάλο πανηγύρι όπου μπορούσες να αγοράσεις από γλυκό νερατζάκι μέχρι τρακτέρ. Κόσμος, φασαρία, μαμάδες με καρότσια, αρκετοί γνωστοί και φίλοι «α και συ εδώ!» (όχι ο δίδυμος αδερφός μου είμαι), «χαχαχα ναι έχω και χιούμορ παναθεμά με, τα παιδιά καλά;» Μίλησα με ένα διαφημιστή, πολύ χύμα, ούτε τους καταλόγους του δεν έβρισκε, ένας τύπος πουλούσε κάτι τρυπάνια που κόβανε ακόμα και ρουλεμάν, κάτι ξοφλημένες με κάτι πατατοτρίφτες, υπήρχαν και κάποια πιο σοβαρά περίπτερα με έπιπλα, μην ξεχάσω και τα τρακτέρ, κάτι πισίνες, συστήματα ασφαλείας με κάμερες ώστε ολόκληρη η έκθεση να βλέπει την φάτσα σου. Δύο ώρες πάνω κάτω καλά ήταν. Πήρα ένα γλυκό κερασάκι και ένα αρωματικό κερί γιασεμί. Η Τζέιν είχε κάτι γνωστούς να δει και με άφησε να αναζητήσω την μοίρα μου στο Θέμα για καφέ με τον Ταρζάν και την Τζέιν. (άλλη Τζέιν… και πρόσεχε γιατί έχει πολλές Τζέιν οπότε μην τις μπλέξεις). Στο απέναντι καφέ οι τρεις Ταρζάν φίλοι ρουφούσαν κάτι Φρέντο. Βέβαια είχα ξεχάσει ότι είχαμε ραντεβού αλλά έκανα πως δεν το ξέχασα και άφησα τον Ταρζάν με την Τζέιν απέναντι να αναρωτιούνται τι κάνω εκεί. Πίνω ένα γρήγορο Φρέντο, ανακοινώνω στους Ταρζάν ότι άμα δεν την βρω μέχρι τέλος Δεκεμβρίου θα πάω σε γραφείο συνοικεσίων, τους αφήνω με ανοιχτό το στόμα και πριν προλάβουν να αντιδράσουν παίρνω μεταγραφή για την απέναντι καφετερία και μια απίστευτη σοκολάτα φράουλα.

No comments:

A wise saying

Home is where your heart is