όχι ακριβώς αλλά δεν μπορώ να σας πω το πως ένοιωσα στον πρώτο μου τραυματισμό εξαιτίας του χορού. Είχα χαλαρώσει καλά καλά στον καναπέ της σχολής και παρακολουθούσα τις κοπέλες που έκαναν οριεντάλ και σχολιάζαμε με τους άλλους για τους τουρλοτούς κώλους των μελλοντικών οριενταλετζούδων. Όταν ήρθε η σειρά μας για σάλσα ρουέδα, ξεκινήσαμε κανονικά να κάνουμε ένα ζέσταμα αλλά πάνω στον ενθουσιασμό μου τραβήχτηκα απότομα προς τα πίσω σε μία φιγούρα και άκουσα/ένιωσα ένα "τακ" πίσω από το γόνατο... και αυτό ήταν. Έμεινα από φλάτζα να κοιτάζω τους άλλους να χορεύουν. Δεν με πονούσε πολύ και μόνο όταν τραβούσα τα δάχτυλα του ποδιού μου προς τα πάνω. Ο γιατρός της ομάδας ψηλάφησε το σημείο και μου είπε να περάσω το πρωί να μου κάνει ένα τεστ-παπ... εγώ φταίω που εμπιστεύθηκα γυναικολόγο να με εξετάσει; Μία φίλη που είναι στην ομάδα και σπουδάζει φυσικοθεραπεία μου είπε ότι σίγουρα είναι διάστρεμμα και θα με ταλαιπωρήσει για τουλάχιστον ένα μήνα. Πήρα ένα μεσουλίντ, η Τζέιν μου έβαλε λίγη βολταρεν και σήμερα είμαι πολύ καλύτερα. Ο πόνος έχει υποχωρήσει κατά 70% και πιστεύω ότι η φίλη μου δεν είναι καλή μαθήτρια... άκου διάστρεμμα.
No comments:
Post a Comment