Αντίστροφα

Κυριακή βράδυ
Μπράβο στο Φοίβο Δεληβοριά, ένα σεμνό παιδί που δεν έχει καβαλήσει το καλάμι και μας χαρίζει όμορφες μελωδίες. Που δεν φοβάται να τραγουδήσει a capela και να ακούσουμε την κρυστάλλινη φωνή του. Που ήρθε μόνος του με μια κιθάρα, χωρίς χορευτικά που τριγυρνούσε σχεδόν αόρατος μέσα στο πλήθος με την κιθάρα του στο ώμο πριν την συναυλία. Που έκανε το ακροατήριο του μέρος του συγκροτήματος και τραγουδούσαμε μαζί του και χτυπούσαμε παλαμάκια για να κρατά τον ρυθμό.

Πριν την βάφλα της αμαρτίας (βλέπε το blog της καλή μου) μίλησα με τον Δημήτρη Μπασλάμ, ένα ταλαντούχο παιδί που έχει γράψει δύο πανέμορφα παραμύθια στα οποία έχω αναφερθεί το παρελθόν, τον Γαργαλιστή και τον Αγισίλαγο. Εκπληκτικός μουσικός και πολύ καλός παραμυθάς, στα μάτια του βλέπεις πόσο αγαπάει αυτό που κάνει, που τόσα παιδιά κρέμονται από το χείλη του καθώς αφηγείται για τις Περιπέτειες του Γαργαλιστή. Φέτος ο Γαργαλιστής ανεβαίνει στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, μια όμορφη επιβράβευση που θα αναδείξει ακόμα περισσότερο την επιμονή του για την ποιότητα του έργου του. Πάντως στο ανοιχτό θεατράκι του Πάρκου Ειρήνης και Φιλίας υπήρχαν περισσότεροι μεγάλοι... για λίγο γιατί μετά γίναμε όλοι παιδιά.

Το Πάρκο έσφυζε από ζωή. Εκατοντάδες άνθρωποι όλων των εθνικοτήτων ανακατεύονταν στην λαοθάλασσα των Εθνών. Αυτός Ο Κόσμος Μας Χωράει Όλους ήταν το φετινό σύνθημα του 2ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ. Μουσικές ερχόντουσαν από παντού, μυρωδιές από τα τοπικά εδέσματα των χωρών, συζητήσεις, έκθεση και δημιουργία κόμικ, πυλοκατασκευές για τα παιδιά. Μακάρι να μπορούσε το Πάρκο των Εθνών να ήταν έτσι κάθε μέρα και όχι μια φορά το χρόνο.

Επιστρέψαμε σπίτι για χαλάρωση, αγκαλίτσα στην αγαπημένη μας γωνία του καναπέ είδαμε το Empire Records στα Ελληνικά Μουσικό Πανδαιμόνιο. Αγαπημένη ταινία εξαιτίας του soundtrack το οποίο έχει μερικά πολύ δυνατά κομμάτια μιας κατηγορίας μουσικής που αργότερα ονομάστηκε indie. Η Ευγενία συνειδητοποίησε ότι είχε δει την ταινία μόλις στο τέλος της.

Το φαγητό στον Χαροκόπο στην Πλάκα έχει ομολογουμένως χαλάσει ελαφρώς. Δεν παύει να έχει καλό φαγητό και άριστες τιμές αλλά μερικά πιάτα έχουν αλλάξει όπως τα μανιτάρια σβησμένα με κρασί έχουν γίνει τηγανητά με κουρκούτι.

Ο Τεράστιος Grande Freddo στο See-U συνεχίζει να κρατάει τα πρωτία στην λίστα με τους καλύτερους καφέδες στα Χανιά. Τα 4 κιλά εφημερίδες (ή 3 τεμάχια) έμειναν αδιάβαστα λόγω παρέας κι έτσι κατά πάσα πιθανότητα θα καταλήξουν στην ανακύκλωση μετά από ένα γρήγορο ξεφύλλισμα.

Ξυπνήσαμε το πρωί και αρχίσαμε τις δουλειές. Η Ευγενία καθάριζε το σπίτι κι εγώ σέρφαρα στο Ίντερνετ :-)


Σάββατο

Μείναμε μέσα το βράδυ, όχι ότι το είχαμε ανάγκη μετά από 4 ώρες μεσημεριανού ύπνου αλλά επειδή είχαμε ανάγκη την προσωπικής επαφής. Όλη την εβδομάδα τρέχουμε ασταμάτητα με υποχρεώσεις και ακόμα και ελάχιστες ώρες χρόνου μέσα στην εβδομάδα είναι θείο δώρο για εμάς. Είδαμε το The Fountain αλλά ήταν τόσο ψυχοπλακωτικό που έβαλα το Over the Hedge να γελάσουμε λίγο γιατί μας πήραν τα ζουμιά. Αγαπημένη ατάκα της Ευγενίας (μόλις μου την έστειλε) "Φόρα τη (την βέρα) όταν βρεις την Εδέμ. Κι όταν γυρίσεις, θα είμαι η Εύα σου. Μαζί θα ζήσουμε παντοτινά" Ο Hugh Jackman ήταν πάρα πολύ καλός σε αυτή τη ταινία η οποία μας κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τέλος.




Χρρρρ ζζζζζζ Χρρρρρ ζζζζζζ Χρρρρρ ζζζζζζ χ 4 ώρες

Με τσαντίζουν τα ΣούπερΜάρκετ. Αν μείνω πάνω από 10 λεπτά μέσα γίνομαι νευρικός. Να πάρω αυτό η αυτό με ρώτησε η Ευγενία δείχνοντας δύο διαφορετικά ήδη μαλακτικού... πάρε όποιο θες της είπα κοφτά και άρχισα να μετράω στα Σουαχίλι ανάποδα από το 100... δεν ξέρω Σουαχίλι αλλά μόνο η προσπάθεια είναι αρκετή για να ξεχάσω που βρίσκομαι.

Παρασκευή

Παραλειπόμενα από το μπλογκ της Ευγενίας.

Τα 4/4 όπου και μεταφέρθηκε ο χορός της σχολής μας είναι άθλιο. Προσωπικά η διακόσμηση θυμίζει ξεπερασμένη ντισκοτέκ στα τέλη της δεκαετίας του 80. Ο ήχος είναι χάλια και το σέρβις ακόμα χειρότερο. Ο μπάρμαν να φυσάει σαν διαιτητής σε αγώνα 3ης κατηγορίας με την κολοσφυρίχτρα που είχε στο στόμα και να μην φανταστώ που κατέληγαν τα σάλια του, 3 τύποι να είναι σκνίπα στα σφινάκια επειδή οι γκόμενες δίπλα τους δεν τους έδιναν σημασία "είμαστε ανεξάρτητοι άμα λάχει". Στην άλλη πλευρά του μπαρ οι μαθητές της σχολής χόρευαν όλα τα τρανς νταπα-ντουπα χορευτικά με φιγούρες ντίσκο γιατί λόγω κακής συνεννόησης με το μαγαζί σταμάτησαν τα λάτιν στις 2.

Στο Σαφράν που πήγαμε για φαγητό η καρέκλα δεν πατούσε καλά και βρέθηκα να φεύγω προς τα πίσω. Πήγαν να κρατηθώ από όπου βρήκα, το τραπεζομάντιλο, με αποτέλεσμα να παρασύρω πιάτα και ποτήρια και να κάνω ολόκληρο το μαγαζί να θαυμάσει τις ικανότητες μου στην ισορροπία. Ευτυχώς δεν βρέθηκα τούμπα.

Στην Εκπομπή αυτή την εβδομάδα είχαμε και εξεζητημένα θέματα αστρονομίας τα οποία όμως πήγαν πολύ καλά παρά τα σαρδάμ που κάναμε με τα κείμενα. Ζωντανή εκπομπή είναι, τι να κάνει κανείς... θα μάθουμε. Για τον διαγωνισμό πάντως έχουμε λάβει 4 λάθος απαντήσεις μέχρι τώρα.... που θα πάει κάποιος θα το πετύχει σωστά.

***
Αυτό ήταν το τριήμερο μου ανάποδα. Εσείς πως περάσατε;