Τι είναι το πεζοδρόμιο;

Θα πρέπει να γίνει μια δημοσκόπηση πραγματικά για το τι είναι πεζοδρόμιο:

α. χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων και μοτοποδηλάτων
β. χώρος πώλησης διαφόρων αγαθών λαϊκής κατανάλωσης (cd, τσάντες, καλάμια ψαρέματος)
γ. χώρος τοποθέτησης άδειων κουτιών και σκουπιδιών από εμπορικές επιχειρήσεις
δ. χώρος τοποθέτησης δέντρων από τον Δήμο ιδίως όταν το μέγιστο άνοιγμα του πεζοδρομίου δεν ξεπερνάει τα 60 εκατοστά
ε. σημείο τοποθέτησης κάδων απορριμμάτων αφήνοντας πέρασμα 20 εκατοστών στους πεζούς
στ. σημείο τοποθέτησης διαφημιστικών πινακίδων, περιπτέρων 1 τ.μ. με άλλα 30 τ.μ. περιβάλλοντα χώρο για τις υπόλοιπες πραμάτειες (ψυγεία παγωτών αναψυκτικών σταντ με γαριδάκια κλπ κλπ)

Στην Ελλάδα του δύο χιλιάδες όπου οι επιστήμες της τεχνολογίας και της ιατρικής έχουν βοηθήσει απίστευτα τους ανθρώπους με αναπηρίες για μία πιο λειτουργική και αυτόνομη ζωή, ένα πολύ σημαντικό θέμα παραμένει ακόμα μερικώς άλυτο. Εκείνο της προσβασιμότητας.

Η έννοια της προσβασιμότητας αφορά το δικαίωμα όλων των ανθρώπων χωρίς διακρίσεις να προσεγγίζουν και να χρησιμοποιούν με απόλυτη αυτονομία και άνεση τις παρερχόμενες υποδομές και υπηρεσίες καθώς και τα κάθε είδους αγαθά. Μέσα όμως στον όρο προσβασιμότητα περικλείονται και οι διαστάσεις της λειτουργικότητας και της επικοινωνίας οι οποίες αφορούν κυρίως τα ερωτήματα: Μπορεί το άτομο να χρησιμοποιήσει τις υποδομές όπως θέλει; Μπορεί να επικοινωνήσει όπως όλοι; Όχι γιατί μερικά από τα χαρακτηριστικά της ελληνικής κοινωνίας είναι η άγνοια, η ανευθυνότητα και ο ατομισμός.

Συνειδητοποίησα ότι ο λόγος που δεν βλέπω αναπηρικά αμαξίδια στο δρόμο δεν είναι ότι τα Χανιά δεν έχουν ανθρώπους με ειδικές ανάγκες αλλά επειδή δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν στην πόλη. Η θέση της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στο θέμα της προσβασιμότητας εκφράζεται μέσα από το Σύνταγμα.

Στο άρθρο 21 παράγραφος 6 ορίζεται ότι: Τα άτομα με αναπηρία έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην πολιτική οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας. Με βάση αυτό το άρθρο οποιαδήποτε παραβίαση των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των ατόμων με αναπηρία σημαίνει εμποδισμό της κοινωνικής τους δράσης και άρα το άτομο που θίγεται έχει κάθε νόμιμο δικαίωμα να προσφύγει στα δικαστήρια για την απονομή της δικαιοσύνης.

Είμαι πεζός, ποδηλάτης και οδηγός αυτοκινήτου με αυτή ακριβώς την σειρά. Κανείς μας δεν γεννήθηκε με ένα αυτοκίνητο και καλά θα κάνουμε όλοι μας να γυρίσουμε πίσω και να σκεφτούμε όταν ήμασταν περισσότερο πεζοί απ' ότι οδηγοί πως ήταν η ζωή μας και η προσβασιμότητα μας σε πεζοδρόμια και κοινόχρηστους χώρους πριν πιάσουμε το τιμόνι και γίνουμε οι κυρίαρχοι του δρόμου.

Προκαλώ τον Δήμαρχό μας να κάνει μια βόλτα στην πόλη του. Να περπατήσει στα πεζοδρόμια του. Να του δοθεί ένα αναπηρικό αμαξίδιο να κάνει την ίδια βόλτα. Ένα καροτσάκι μωρού και να προσπαθήσει να το οδηγήσει ανάμεσα σε παρκαρισμένα αυτοκίνητα, μηχανάκια, κάδους απορριμμάτων, ταμπέλες, δεντράκια, σπασμένες πλάκες. Ας πάρει ένα ποδήλατο να δει τι δικαιώματα του δίνουν οι οδηγοί στο δρόμο.

Ας ανοίξει ένα λεξικό να ξαναδεί τους ορισμούς των λέξεων πεζοδρόμιο και προσβασιμότητα γιατί μάλλον τους έχει ξεχάσει. Οι ομάδες πολιτών που έχουν σχέση με πεζούς, ποδήλατα και ανθρώπους με ειδικές ανάγκες είναι στην διάθεση του για συμβουλές, για να εκφράσουν τους προβληματισμούς τους αλλά ιδίως για να προσφέρουν λύσεις.