δεν ήταν εκείνο των εξετάσεων Palso-Edexcel που στην οργανωτική τρέχαμε και δεν φτάναμε, Μπροστά στην Διημερίδα Ξενόγλωσσης Εκπαίδευσης οι εξετάσεις ήταν a walk in the park όπως λένε και οι φίλοι μας τα ζώα.. εεε οι Αμερικανοί ήθελα να πω, συγγνώμη δεν θα το ξανακάνω.
3 μέρες απίστευτου τρεξίματος, αϋπνίας, λες και θα βρίσκαμε τον χρόνο να κοιμηθούμε, άπειρων καφέδων, κυριολεκτικά είχα χάσει το μέτρημα, ευτυχώς που με φώτισε ο Θεός και πήρα τους ασυρμάτους μαζί διαφορετικά θα έπρεπε να πιάσουμε την μέγιστη δυνατή ταχύτητα (κάτι λιγότερο από 300,000 km/sec - ε! μην γίνουμε και ενέργεια!) για να τα βγάλουμε πέρα.
Τα καλά είναι ότι παρόλο που μας βγήκε η γλώσσα τα πήγαμε μια χαρά, κάναμε για άλλη μια φορά ένα πολύ καλό συνέδριο με ελάχιστες μουρμούρες και παράπονα.
Είναι Τετάρτη πρωί και νομίζω ότι αρχίζω να συνέρχομαι και να βρίσκω ξανά τους ρυθμούς μου. Χτες ξύπνησα με πονοκέφαλο και όλο αυτό το καιρό βλέπω εφιάλτες που έχουν πολύ τρέξιμο.
Αν άξιζε; Από την μία ναι γιατί τα Χανιά έχουν φήμη για τα καλά συνέδρια. Άλλωστε 90 μέτρα έκθεσης σε σχέση με τα 15 μέτρα στο Ηράκλειο αποδεικνύουν ότι οι εκδότες θέλουν να έρχονται γιατί είναι ευχαριστημένοι και από την προσέλευση του κόσμου αλλά και από την οργάνωση. Η προσέλευση ήταν καλή, 350 άτομα με στόχο τα 400 που είχαμε βάλει
Βέβαια θα προτιμούσα περισσότερη βοήθεια ώστε να μην πέφτουν τα πάντα σε 4 άτομα για να πονάω λιγότερο και να μην με κυνηγάνε τόσο στο όνειρο μου.
3 μέρες απίστευτου τρεξίματος, αϋπνίας, λες και θα βρίσκαμε τον χρόνο να κοιμηθούμε, άπειρων καφέδων, κυριολεκτικά είχα χάσει το μέτρημα, ευτυχώς που με φώτισε ο Θεός και πήρα τους ασυρμάτους μαζί διαφορετικά θα έπρεπε να πιάσουμε την μέγιστη δυνατή ταχύτητα (κάτι λιγότερο από 300,000 km/sec - ε! μην γίνουμε και ενέργεια!) για να τα βγάλουμε πέρα.
Τα καλά είναι ότι παρόλο που μας βγήκε η γλώσσα τα πήγαμε μια χαρά, κάναμε για άλλη μια φορά ένα πολύ καλό συνέδριο με ελάχιστες μουρμούρες και παράπονα.
Είναι Τετάρτη πρωί και νομίζω ότι αρχίζω να συνέρχομαι και να βρίσκω ξανά τους ρυθμούς μου. Χτες ξύπνησα με πονοκέφαλο και όλο αυτό το καιρό βλέπω εφιάλτες που έχουν πολύ τρέξιμο.
Αν άξιζε; Από την μία ναι γιατί τα Χανιά έχουν φήμη για τα καλά συνέδρια. Άλλωστε 90 μέτρα έκθεσης σε σχέση με τα 15 μέτρα στο Ηράκλειο αποδεικνύουν ότι οι εκδότες θέλουν να έρχονται γιατί είναι ευχαριστημένοι και από την προσέλευση του κόσμου αλλά και από την οργάνωση. Η προσέλευση ήταν καλή, 350 άτομα με στόχο τα 400 που είχαμε βάλει
Βέβαια θα προτιμούσα περισσότερη βοήθεια ώστε να μην πέφτουν τα πάντα σε 4 άτομα για να πονάω λιγότερο και να μην με κυνηγάνε τόσο στο όνειρο μου.
Τα κεράσματα στους εκδότες. Ξεροτήγανα, τσικουδιά και καλτσούνια
Μέρος του εκθεσιακού χώρου
Από την ομιλία του Luke Prodromou
No comments:
Post a Comment