Είσαι

η τελευταία σκέψη πριν με πάρει ο ύπνος, εκείνη η γλυκιά στιγμή μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, συνειδητού και ασυνείδητου, που το σώμα είναι σαν να αιωρείται και είμαι έτοιμος να φύγω για την χώρα του ΠοτέΠοτέ με τον Πίτερ Παν

το πρώτο φως της μέρας που έρχεται και μου χαϊδεύει το πρόσωπο, που ζεσταίνει τις αισθήσεις, που με τραβάει από τον λήθαργο και δίνει νόημα στην ζωή μου, που κάνει την καρδιά μου να χτυπάει λίγο πιο γρήγορα.

το άλφα και το ωμέγα μου, η καρδιά και η ψυχή μου, η ανατολή και η δύση μου. Δεν είμαι τέλειος, δεν είμαι αλάνθαστος, δεν είμαι ήρωας, δεν έχω γυαλισμένη πανοπλία και άσπρο άλογο. Παλεύω με τους δράκους του μυαλού μου, τις φοβίες της καρδιάς μου, την άβυσσο της ψυχής μου.

όλα αυτά για τα οποία προσπαθώ να σε κρατήσω κοντά μου, όλα αυτά για τα οποία αξίζεις την κάθε μου ανάσα γιατί χωρίς εσένα δίπλα μου δεν υπάρχει λόγος να αναπνέω