'Οταν ο δρόμος δεν είναι αρκετός

Σάββατο βράδυ,

Κυριακή πρωί,

όλα είναι δρόμος.

Το μυαλό μου αλλού:

Στην Ραβδούχα και τις μεθυστικές γεύσεις του Δον Ροζάριο.

Στο άγχος του φίλου μου του Ταρζάν και ο ενθουσιασμός του για την Τζέιν που τον κάνει να καρδιοχτυπά.

Στο φως του φεγγαριού που έλουζε τον όρμο της Σούδας στα αριστερά μου.

Στο τι θα ήθελα να σου πω, να σου γράψω στο μπλογκ, να σου τραγουδήσω.

Ακόμα και την στιγμή που οι ρόδες έχαναν την πρόσφυση και την επαφή του με το δρόμο, το μυαλό μου δεν είχε βρει την δική του με το σώμα μου.

Ελλείψει ενεργών εγκεφαλικών κυττάρων, το σώμα μου αποφάσισε να δράσει και να κάνει αυτό το οποίο σου λένε επαλειμμένα στην σχολή οδήγησης να αποφεύγεις! ΜΗΝ ΠΑΤΗΣΕΙΣ ΦΡΕΝΟ!, αλλά ανάποδο τιμόνι και λίγο γκάζι.

Το ABS καταχτυπούσε σαν κομπρεσέρ και οι ρόδες σκλήριζαν καθώς το αυτοκίνητο άρχισε να στριφογυρίζει. Δεξιά βουνό, αριστερά μπαριέρα και από κάτω γκρεμός. Όταν σταμάτησα τα διπλά και τριπλά άξελ είχα δεξιά μου την μπαριέρα με τον γκρεμό και αριστερά το βουνό.

Κοίταξα τον καθρέπτη, δεν ερχόταν κανείς. Στο cd ο Πλιάτσικας με την Τσάτσου να τραγουδάνε το Μόνο Για Εκείνη Μην Μου Λες. Έβαλα πρώτη και ξεκίνησα, το μυαλό μου είχε προλάβει να μπει στο αμάξι πριν ξεκινήσω...

Μυαλό: ρε μαλάκα γιατί δεν προσέχεις;

Εγώ: Εγώ;

-...

- Εσύ που ήσουν;

- Σε έχασα στην προηγούμενη στροφή

- Το κοντέρ το είδες;

- 90 έγραφε αλλά δεν το πρόσεξες!

- Και η δουλειά σου ποια είναι ρε άχρηστε; Να μου πεις να κόψω!
- Με έστειλες αλλού.

- ...

- Δεν μιλάς ε;

- ...

- Εσύ με έστειλες σε εκείνη. Θα μας σκοτώσεις και τους δύο καμιά μέρα!

- ...

- Σκάσε μαλάκα φτηνά την βγάλαμε, ούτε γρατζουνιά! Σε έβλεπα, ξοπίσω σου που έτρεχα, να σβουρίζεις και λέω ωχ έφυγε από κάτω!

- ...

- Καλά δεν σου έχουν μάθει ΟΧΙ ΦΡΕΝΟ;

- @#$!@#$!
- Νομίζεις ότι άμα κοπανάς το κεφάλι σου στο τιμόνι πονάω εγώ; πάμε σπίτι είναι αργά...βλάκα!

Καράβι μικρό, που κανείς δε σε ξέρει

Και καμία στεριά, δε σου απλώνει το χέρι

Πόσο μοιάζω και 'γω, όλο όνειρα κάνω

Μα τα παίρνει ο βοριάς, και ποτέ δε τα φτάνω