Pages

Apr 17, 2006

Les Invasions barbares

Δανείστηκα τον τίτλο αυτής της εξαιρετικής γαλλικής ταινίας για να περιγράψω την επικείμενη άφιξη των γονέων μου για τις διακοπές του Πάσχα. Χτες καθώς αγκομαχούσα να σκαρφαλώσω στην κορυφή του απόκρημνου βράχου ύψους 248 μέτρων στην περιοχή Στρογγυλό Κεφάλι... καλά δεν ήταν απόκρημνος... ούτε βράχος ήταν, πω πω τώρα που το σκέφτομαι λόφος ήταν... ούτε μια φαντασίωση δεν μπορεί να έχει κανείς... χτυπάει το τηλέφωνο. "Ερχόμαστε την Πέμπτη!"

Αυτά δεν ήταν τα λόγια που περίμενα να ακούσω. Θα προτιμούσα "Τελικά δεν μπορούμε να έρθουμε" ή κάτι παρεμφερές.

Μην με παρεξηγήσετε, αγαπώ τους δικούς μου, τους λατρεύω αλλά έχω μάθει να ζω μόνος μου και να έχω το σπίτι μου σε μια ψιλό χαώδη κατάσταση. Από σήμερα το πρωί τρέχω να τα προσλάβω όλα. Να πλύνω αυλές, να καθαρίσω το ψυγείο, να σκουπίσω μοκέτες, να βάλω πλυντήρια... να φτιάξω το γκεστ-ρουμ που το έχω κάνει αποθήκη.

Άσε το άγχος, θα έρθουν, που θα τους πάω, τι θα μαγειρέψω, πως θα περάσουμε το βράδυ. Και μετά κομμένες οι αστροπαρατηρήσεις, τα ξενύχτια με τους φίλους, οι παρέες στο σπίτι, το Τσάνπιον λιγκ.

Δεν έχει έρθει ακόμα η Πέμπτη και μετράω τις μέρες μέχρι την Δευτέρα του Πάσχα.

75 ώρες μέχρι την επέλαση των βαρβάρων... πάω να βάλω άλλο ένα πλυντήριο

1 comment:

Кроткая said...

telika pws itan? polu epwduno? ax, ki egw san tin amelie, eimai pleon filoxenoumeni sto prwin spiti mas, nyn spiti tous, alla tous agapaw re gamwto. kia mou leipoun!

A wise saying

Home is where your heart is