Τον αντρειωμένο μην τον κλαις

Το πρωί πήγα να κόψω το μαλλί μου το οποίο είχε κερδίσει την άνιση μάχη με την χτένα μου. Καθώς περίμενα η μικρή ασπρόμαυρη (;) τηλεόραση είχε ένα αφιέρωμα στον Νίκο Ξυλούρη. Κάθε νότα που βγαίνει από την ψυχή αυτού του ηλιοκαμένου σγουρομάλλη Κρητικού αγκαλιάζει την ψυχή του ακροατή του. Θα μπορούσε ο Ξυλούρης να έκανε καριέρα άμα ξεκινούσε τώρα με αντίπαλο τα fame stories και pop idols; Σαφέστατα ναι. Δεν τον άγγιξε ποτέ η βιομηχανία του χρήματος, εμάς όμως μας αγγίζουν τα τραγούδια του, η φωνή και η λύρα του:

"Γεννήθηκα, στο βλέφαρο του κεραυνού
σβήνω κυλώντας στα νερά"