Pages

Apr 9, 2008

Νιώθω νια-νια

Χτες έλειπε. Πήγε να δει τους δικούς της και να μείνει εκεί το βράδυ. Εκείνοι γκρινιάζουν ότι δεν έρχεται πλέον στο σπίτι συχνά. Έμεινε σπίτι γιατί το πρωί έχω τάι-τσι και άμα κοιμάται δίπλα μου χουζουρεύω και δεν σηκώνομαι.

Η αλήθεια είναι ότι έχω να πάω κοντά 3 εβδομάδες. Νιώθω ότι πάω να κάνω αγγαρεία και δεν ξέρω αν θέλω. Από την άλλη, αυτές οι 4 ώρες την εβδομάδα μου δίνουν ηρεμία, ισορροπία και αυτοσυγκέντρωση. Τότε γιατί αυτή η αρνητική στάση; Έχει να κάνει με το σώμα μου, νιώθω ότι πιάνω περισσότερο χώρο απ' ότι πρέπει, και το τάι-τσι σε κάνει να το συνειδητοποιείς αυτό. Το αποτέλεσμα είναι ότι αντί να φεύγω με θετική ενέργεια, φεύγω με νεύρα.

Μέχρι τις 2.30 το πρωί έκαψα τις μπαταρίες στο τηλεκοντρόλ, δεν θυμάμαι τι είδα. Μια σούπα από 4 ταινίες, 2 σειρές, 2 ντοκιμαντέρ, 3 δημοσιογραφικές εκπομπές... πολλές διαφημίσεις.

Ξύπνησα πριν λίγο. Νιώθω ακριβώς όπως και την ώρα που πήγα για ύπνο, μια ανακατωσούρα από την αϋπνία. Μπορεί να φανεί μελό, αλλά δεν μπορώ να κοιμηθώ χωρίς εκείνη δίπλα μου. Ωραία! Όπως είμαι να πάω ται-τσι... να κάνω τι;

Άνοιξα την βαριά δερμάτινη τσάντα μου να δω τι έχω να κάνω για σήμερα. Δεν λέει να ξελαφρώσει. Όλο την φορτώνω και έχει γίνει μπαούλο, αφού δεν θέλω να την παίρνω καν μαζί μου. Στο κινητό βαράνε μηνύματα από τις 8. Για το bookcrossing, τον ΣΦΑΚ, το παλσο.

Δεν έχω πιει ακόμα καφέ και πρέπει να ντυθώ να φύγω. Ουφ. Απόψε θέλω να κοιμηθώ νωρίς, ήρεμα, στην αγκαλιά της. Δεν θέλω να δω τηλεόραση ξανά για ολόκληρη την εβδομάδα, ίσως και την επόμενη. Θέλω να αναπνεύσω την ανάσα της, το χέρι της στο δικό μου και πάμε να φύγουμε απο 'δω...

No comments:

A wise saying

Home is where your heart is