Της Κυριακής τα σίδερα...

Δευτέρα; Πότε πήγε Δευτέρα! Φέρτε πίσω την Κυριακή που δεν πρόλαβα να ζήσω!
Που είναι το «δικαίωμα στην Κυριακή»;
Θέλω το δικηγόρο μου τώρα!

Ξυπνήσαμε αργά… πολύ αργά και δεν μπορώ να πω ότι ξεκουράστηκα. Βρέθηκα να κοιμάμαι μπρούμυτα, σπάνιο για μένα και ξύπνησα με πόνο στην πλάτη. Μέχρι να πιούμε καφέ μεσημέριασε. Το μυαλό μου στην πίτα του ορειβατικού… όχι τόσο στην ίδια την πίτα όσο στην εκδρομή, στον καθαρό παγωμένο αέρα, στην άγρια φύση. Ήμουν τσαντισμένος που από την κούραση έχασα ένα εκπληκτικό νυχτερινό ουρανό για αστροπαρατήρηση το βράδυ του Σαββάτου, τα μάτια μου μπορεί να έμεινα μισάνοιχτα μέχρι τις 11 αλλά το μυαλό μου είχε κάνει σατ ντάουν πολύ νωρίτερα.

Δεν πειράζει, θα πάμε μια ωραία βόλτα στην παραλία, σκέφτηκα. Θα μαζέψουμε κοχύλια, θα τραβήξουμε φωτογραφίες τους γλάρους… είμαστε καλεσμένοι σε ένα τραπέζι και πρέπει να πάμε… ακούστηκε η φωνή της πεθεράς μου….

Κάπου εκεί ράγισε η τέλεια εικόνα της παραλίας με τους γλάρους. Δεν πειράζει… θα πάμε για ένα καφεδάκι μετά στο νταλουζ, να χτυπήσουμε και ένα τσιζκέικ. Δεν πρόλαβα να το πω στην καλή μου γιατί ο μπαμπάς της μας ζήτησε να περάσουμε από το σπίτι να βοηθήσουμε με το πακετάρισμα μιας που φεύγουν για βόρεια Ελλάδα για μια εβδομάδα.

Το τελικό σκορ:

Τι ήθελα να κάνω: 0 Τι δεν έκανα: 3


Τελικά το βράδυ βγήκαμε για αστροπαρατήρηση με τον Δημήτρη… στην ταράτσα του. Καθαρός ουρανός μεν, υγρασία στα όρια, χάλια ατμόσφαιρα, το μόνο που κατάφερα ήταν να κρυώσω. Ευτυχώς με περίμενε μια ζεστή μακαρονάδα όταν γύρισα και η αγκαλιά της καλής μου με έκαναν να ξεχάσω την Κυριακή που ήρθε και δεν άγγιξε.