Ουφ!
Μέσα στην χαρτούρα βρήκα το εισιτήριο από τους Ιρλανδέζικους χορούς που είχαμε πάει πέρσυσι το καλοκαίρι και πρέπει να είχα γράψει και σε αυτό το φόρουμ.
Ποιος ο λόγος; Θέλω να πετάξω το εισιτήριο γιατί και να το κρατήσω δεν ξέρω που αν το βάλω αλλά από την άλλη θέλω να μείνει, οπότε το καταχωρώ ηλεκτρονικά, αλλά θέλω να το σβήσω και από το δίσκο που κοντεύει να γεμίσει....
Μπάχαλο... εσείς νιώθετε ποτέ έτσι;
3 comments:
Καλά εγώ είμαι η βασίλισσα του hoarding. Μην ανησυχείς, είναι ένα ψυχολογικό πρόβλημα χαρακτηρισμένο από την επιστήμη, δεν κάνει λέει να μας αναγκάζουν να αποχωριζόμαστε πράγματα όταν δεν νιώθουμε έτοιμοι ακόμη και ΠΟΤΕ μα ποτέ δεν πρέπει να μας τακτοποιούν άλλοι ή να μας πετούν τα πράγματά μας (έχω πάθει ταράκουλο με ανάλογες πρωτοβουλίες της μαμάς μου ως έφηβη).
Λύση για τα εισητήρια, χαρτάκια σκατουλάκια: αγοράζεις ένα άλμπουμ, ή έστω ένα τετράδιο, και τα κολλάς (γίνεται πολύ ωραίο).
Λύση για τα υπόλοιπα: ανακύκλωση φυσικά, εμένα μου έχει αλλάξει τη ζωή. Βασικά η ρίζα του κολλήματός μου είναι ότι σκέφτομαι πως κάπου θα το ξαναχρησιμοποιήσω αυτό το κουτάκι/βαζάκι/σκατουλάκι και το κρατάω. Ας είν'καλά η ανακύκλωση συσκευασίας.
Για κανα καφέ πότε θα πάμε;
Καιρό έχω να σας δω.
Μην ανησυχείς κι εγώ το παθαίνω αυτό. έχω σε έναν φάκελο εισιτήρια παραστάσεων, συναυλιών κλπ κλπ, σε έναν άλλο εισιτήρια μεταφορικών μέσων που μαζεύω και αναρωτιέμαι τι θα τα κάνω. Καλή η ιδέα σου baltazar για το albumακι, θα την υιοθετήσω.
Στο κάτω κάτω φτιάξε μια κούτα με αναμνηστικά και βάλτην στο πατάρι για να μην είναι μέσα στα πόδια σου. Αν και όποτε θελήσεις την ανοίγεις και πετάγονται οι αναμνήσεις τσουπ τσουπ...
Κι εγώ την ίδια τρέλα ή βλακεία κουβαλώ:) Έχω εισητήρια αεροπορικά, σιδηροδρομικά, του λεωφορείου, παραστάσεων ηλικίας εώς και 20 χρόνων και απ'όλο τον κόσμο....Πάκους με χαρτιά πάνω στο γραφείο (και κάτω απ'αυτό) που είναι εκεί για χρόνια και δεν τα χρειάζομαι ούτε ποτέ τα χρειάστηκα στο ελάχιστο....Χωρίς να μετράμε τα άπειρα άλλα χαρτιά που κατά καιρούς πετάω την ανακύκλωση
Post a Comment