Δεν μπορώ να καταλάβω πς καταφέρνει η Ομοσπονδία του ΠΑΛΣΟ να μας αναιβάζει για Συνέλευη δύο φορές μέσα στο καλοκαίρι, πάντα με καύσωνα. Την προηγούμενη φορά τον Ιούνιο με την Γκέι Πράουντ Παρέιντ και με 44 βαθμούς, αυτό το Σου-Κου με 40 βαθμούς... τσκ τσκ τσκ δεν έτυχε - πέτυχε!
Δεν ας είπα το εκπληκτικό νέο στην προηγούμενη αναφορά μου από το μέτωπο: χτες κοιμήθηκα σε ένα μεγάλο καναπέ και όχι στο κρεββάτι-πάγκος γυμναστικής. Σαφώς η ποιότητα του ύπνου ήταν αναβαθμισμένη αλλά με δεν κοιμήθηκα ιδιαίτερα καλά.... μου λείπει η Τζέιν μου... έχω πάθει εξάρτηση
Τα νετ καφέ στην Νέα Μάκρη είναι απαράδεκτα. Το ένα ανοίγει μετά τις 12, δεν έχει καφέ, άρα δεν είναι νετ καφέ, σκέτο νετ, δεν μπορείς να βάλεις το φλας ντισκ σου για να δουλέψεις παρά μόνο από τον σέρβερ τους και παίζει πολύ δυνατά Έμινεμ. Το άλλο νετ καφέ, έχει καφέ αλλά δεν είναι νεστλέ και ο φραπές όσο δυνατό και να τον κάνεις (αυτή τη στιγμή πίνω έναν με 3 καφέ 2 ζάχαρη) πάλι νερουλός είναι. Μπορείς να βάλεις το φλασάκι σου όπου βρεις αλλά παίζει και ε΄δω πολύ δυνατά... Έμινεμ... αα και έχουν το ίδιο ντεκόρ, τεράστιες αφίσες από ον-λάιν παιχνίδια. Τουλ΄χιστον τα παιδιά που το έχουν είναι ευγενικά και εξυπηρετικά, όχι σαν την άλλη την σκρόφα που χάρη μας κάνει που υπάρχουμε στο νετ-νετ της. Πρέπει να πα΄ρω ένα μικρό λάπτοπ με μια θρι-τζι κάρτα να ηρεμήσω πό υτο το μπάχαλο. Ευτυχώς που πήρα μαζί μου τα ακουστικά του κινητού και η φωνή της Τζος Στόουν καλύπτει τις παπαρολογίες του Έμινεμ
Το μεσημέρι γεμιστά (μιαμ μιαμ) και διάβασμα, προπαθώ να τελειώσω το δεύτερο συνεχόμενο βιβλίο (μετά τον Χάρρυ Πόττερ). Είχα να διαβάσω λογοτεχνικό βιβλίο 6 μήνες, δεν ξέρω τι είχα πάθει και σταμάτησα αλλά τώρα που έβαλα μπροστά προσπαθώ να μην σταματήσω. Διαβάζω ένα που είχα αφήσει στην μέση (Apathy and Other Small Victories - Paul Neilan) αλλά έπρεπε να το ξεκινήσω από την αρχή γιατί...
{τώρα δεν παίζει Έμινεμ αλλά κλαψολαϊκά} {και η Στόουν το Snakes and Ladders στα ακουστικά μου}
...μετά από 6 μήνες είναι σαν να διαβάζεις καινούριο βιβλίο.Και μιας και με έπιασε η πάρλα να σας πω ότι το τέλευταίο βιβλίο της Ρόλινς ήταν καλό άλλα όχι όσο τα άλλα. Δεν μου άρεε η τελευταία πρόταση του βιβλίου. Έχοντας γράψει 600 σελίδες με λεπτομέρειες που θα μπορούσε να αποφύγει η τελευτία σύντομη πρόταση παρα είναι σύντομη, λες και έπρεπε να τελειώσει απότομα για να προλάβει το λεωφορείο.
πολλά έγραψα... πάω να διαβάσω κανά μπλογκ.
No comments:
Post a Comment