Σήμερα η Τετάρτη δεν είχε τον κλασσικό καφέ με τον Θέμη στο λιμάνι αλλά τρέξιμο. Τρέχα το πρωί να πάρεις τα ειδικά γιλέκα που μας έκανε χορηγία ο Καριστιάνης, σούπερμάρκετ για ψώνια, στο μαγαζί με τα μπλουζάκια για να εκτυπωθούν τα γιλέκα... μπλουζάκια; ωραία ιδέα, τηλέφωνο στο γραφίστα να φτιάξουμε μπλουζάκια για το σχολείο για το τέλος της χρονιάς, τηλέφωνο στον Γιώργο και την Κατερίνα για το ποδηλατικό πρόγραμμα, συνάντηση με την επιτροπή σοφών ... στο πόδι γιατί ο Αντώνης έβαφε κάγκελα (κάγκελα παντουυυυυύ)
Βρουμ για μάθημα... έκανα και μια στάση στο μπεστ φριεντς γιατί στην βιτρίνα είχε κάτι χιονόμπαλες και ξέρω ότι η καλή μου τις λατρεύει οπότε είπα να της πάρω μια γι απόψε αλλά όπως πάντα μπαίνω για κάτι και βγαίνω με κάτι άλλο.. αα δεν σας λέω τι γιατί διαβάζει αυτές τις γραμμές και θέλω να της κάνω έκπληξη.
Πάω γιατί θα αργήσω, μπάι
2 comments:
Πολύ μου αρέσει το blog σου... με ταξιδέυει σε μια πόλη ένα κόσμο και μια ζωή πιο ανθρώπινη..
Μπορώ να ρωτήσω κάτι άσχετο; Το "που όλο τρέχει" είναι στίχος από τραγούδι, έτσι δεν είναι; Μπορείς να μου θυμίσεις ποιο; Ευχαριστώ!
έχω ενα αυτοκίνητο που όλο όλο τρέχει που-θα-πα-ει-να-στα-μα-τή-σει;
Post a Comment