H Karry μπήκε μέσα σαν τον σίφουνα, όπως κάνει συνήθως τις Κυριακές κι εγώ πήγα μέσα να υποστώ τα βασανιστήρια της καλής μου, που κάθε Κυριακή πρωί την πιάνει η έμπνευση να με γαργαλάει μέχρι να μην μπορώ να ανασάνω. Από μέσα η Κάρρυ είχε ξεκινήσει την τυπική ιεροτελεστία του πρωινού. Όπως κάθε Κυριακή πριν φύγουμε για εκδρομή.
Μια κανάτα γαλλικό, ψωμί με βούτυρο και μέλι, διάβασμα χάρτη και αντίστοιχου βιβλίου της ROAD με διαδρομές, πακετάρισμα τα βασικά, σακούλα για χόρτα, κογχύλια, ή ότι άλλο βρούμε στην διαδρομή, τζάκετ, φωτογραφική έξτρα μπαταρίες και πάμε!
Αυτή τη φορά ο δρόμος μας έβγαλε στην Παλαιόχωρα στην νότια ακτή της Κρήτης. Από εκεί φεύγει και το καραβάκι για Γαύδο. Στα ενδιάμεσα η διαδρομή απέκτησε θεματικό χαρακτήρα μιας που στόχος μας πλέον ήταν η επίσκεψη σε εκκλησίες που είχε διακοσμήσει με τις τοιχογραφίες του ο Παγωμένος.
Καθίσαμε στον Άνεμο για καφέ, όπου κοιμήθηκα στον ώμο της καλής μου και όταν με ξύπνησε να φύγουμε τράβηξα μερικές γερές τζούρες αλλά θα προτιμούσα να ήταν σε εναίσιμη μορφή η καφεΐνη.
***
Η εκκλησία του Αγίου Χριστόφορου στην οποία βρεθήκαμε κατά λάθος ψάχνοντας για εκείνη της Παναγίας
Η Κάρρυ ψάχνει να βρει την εκκλησία στον χάρτη. Καθόλου εύκολη δουλειά...
Κάρρυ: Δεν γυρνάμε πίσω στο χωριό να ρωτήσουμε;
Εγώ: Μπορεί να είναι αυτή εκει πάνω, πάμε, δεν έχουμε να χάσουμε και τίποτα
Τελικά την βρήκαμε εκεί που είπα!
Η θέα από εκεί πάνω ήταν εξαιρετική
Δείγματα της δουλειάς του Παγωμένου, οι τοιχογραφίες χρονολογούνται στα 1200μ.Χ.
Τοιχογραφία του ίδιου καλλιτέχνη από τον Άι Γιώργη στους Ανύδρους
Και μιας που φτάσαμε στους Ανύδρους δεν θα μπορούσαμε να παραβλέψουμε το παλιό σχολείο που έχει μετατραπεί σε καφέ-εστιατόριο και τους καταπληκτικούς του μεζέδες.
Τέλος επισκεφτήκαμε την εκκλησία της Αγίας Άννας στη Κάνδανο όπου και υπάρχει η μοναδική εικόνα της Αγίας Άννας να ταΐζει την Παναγία. Ένα μικρό εκκλησάκι στην μέση ενός ελαιώνα με δέντρα τόσο παλιά όσο και η εκκλησία. Οι τοιχογραφίες είναι ξανά του Παγωμένου περίπου στα 1250μ.Χ.
Δείτε πως λοιπόν τα μάτια από τις τοιχογραφίες. Σύμφωνα με την Κάρρυ που κάνει και συντήρηση Βυζαντινών υπάρχουν δύο εκδοχές γι αυτό το είδος της καταστροφής. Από την μία οι Τούρκοι που όταν έμπαιναν μέσα σε ναό και έβλεπαν τόσα μάτια να τους κοιτάζουν νόμιζαν ότι ήταν κάτι κακό και τα βγάζανε. Η άλλη πιθανή εκδοχή έχει να κάνει με τους ίδιους τους Χριστιανούς που ξύνανε τις τοιχογραφίες και έβαζαν την μπογιά σε ρόφημα για να το πιούνε και να γίνουν καλά.
Η τοιχογραφία της Αγίας Άννας να ταϊζει την Παναγία
Επεράσαμε όμορφα, άντε και της επόμενης.
No comments:
Post a Comment