Νερά, λάσπες, ψηφίδες και συμπτώσεις

-Άσε δεν μπορώ να βάλω πλυντήριο γιατί χάλασα το σωλήνα της παροχής νερού, ούτε ο Νίκος δεν τα κατάφερε... κοτζάμ μηχανικός.

Ο Αντώνης κοίταξε το στόμιο της παροχής και την βίδωσε στην βρύση. Έκανα ένα βήμα πίσω μην ξαναγίνω μούσκεμα όπως την άλλη φορά. Άνοιξε την βρύση... δεν έσταζε ούτε σταγόνα...

-Μηχανικός ε;
-Τι να σου πω αεροπλάνα φτιάχνει...
-Ελπίζω να μην χρειαστεί να πετάξεις ποτέ με ένα από αυτά.

Έφυγα με την Karry να πάμε για καφέ σέ έναν φίλο από την ποδηλατική ομάδα. Χτυπήσαμε λάθος πόρτα γιατί εκείνος μένει δίπλα. Την πόρτα την άνοιξε η Μελίνα... μαθήτρια μου από τις Βρύσες που μετακόμισε πρόσφατα στα Χανιά! Τι κάνεις εσύ εδώ, μπλα μπλα μπλα, μωρό μπλα μπλα μπλα... οι κούτες από κάτι επιπλάκια της Chico επιβεβαίωναν το γεγονός.

Αυτή τη φορά χτυπήσαμε το σωστό κουδούνι. Ανεβήκαμε με τους καφέδες στο χέρι στο εργαστήρι του Γιώργου στην ταράτσα του σπιτιού του. Μάστωρ του ψηφιδωτού, ετοιμάζετε για τους τουρίστες του καλοκαιριού, καθρέφτες, τραπεζάκια, ψηφιδωτά πατώματος, κάδρα, πολύ καλός καλλιτέχνης.

Γυρίζω σπίτι και πάω στο μπάνιο να απλώσω τα ρούχα γρήγορα γρήγορα να φύγω για δουλειά. Πλατς!...

Πλατς;

Κοιτάζω κάτω... όλα τα νερά του πλυντηρίου να έχουν μεταμορφώσει σε τεχνητή λίμνη το μπάνιο, το χολ, και μέρος του υπνοδωματίου...

μετά από πολύμηνες έρευνες το ανακριτικό αποφάνθει ότι ο χειριστής του πλυντηρίου (εγώ ο ίδιος) είχε ξεχάσει να βάλει το λάστιχο για τα νερά στην αντίστοιχη οπή/σωλήνα στον τοίχο (τον μαλάκα!) με αποτέλεσμα το πολύ όμορφο κατα τα άλλα υγρό θέαμα.

Μαζεύω τα νερά απλώνω τα ρούχα, βρουμ για μάθημα. Έξω από το σχολείο ο πανικός, λάσπες παντού, μπουλντόζες, χαντάκια, τάφροι βάθους 2 μέτρων για να περάσουν τους νέους σωλήνες ύδρευσης (επιτέλους τόσα χρόνια με τους αμιαντοσωλήνες!), άντε να ακυρώνω τα μαθήματα και να διώχνω τους μαθητές μην πέσουν σε κανα χαντάκι και βρω τον μπελά μου.

6.30 εκεί που θα είχα το ωραίο κενό μου να πάρω πίσω το αίμα μου στο Arcade (βλέπε www.tavani.gr/forum) άρρωστο το μωρό μιας δασκάλας, πάω να της καλύψω τις ώρες αργκχχχ!

***

και μιας που λέω και για χαντάκια θυμήθηκα τους ΑΜΑΝ - Το χαντάκι