να ξυπνήσω το πρωί και να είμαι χαρούμενος
να πάει καλά η μέρα μου
να πληρωθώ και να πληρώσω
να πιω καφέ
να μην έχει κίνηση
να πέσει η τιμή της βενζίνης
να μην δω μπάτσους στο δρόμο
να μην μαγκώσει η πόρτα του σχολείου
να μην έχει τόση υγρασία
να διαβάζουν οι μαθητές μου
να έχω έμπνευση όταν γραφω στο μπλογκ
να φτάσω γρήγορα στην πόλη
να χαθώ στην αγκαλιά του μωρού μου
να μην σταματήσω να την αγαπω ποτέ
να μου πεσει η πίεση
να κοιμηθώ ήρεμα
να ξυπνήσω το πρωί και να είμαι χαρούμενος
...
...
Ζούμε με τα θέλω μας και τις προσδοκίες μας. Θέλω ακόμα και όταν κοιμάμαι, ονειρεύομαι αυτά που θέλω. Θέλω καινούριο λαπτοπ, μεγάλη οθόνη και γρηγορότερο αυτοκίνητο. Ποιος μας έκανε έτσι; Να θέλουμε ασταμάτητα;
Θέλουμε όταν δεν είμαστε ευτυχισμένοι, όταν μας λείπει κάτι, δεν ξέρουμε τι, απλά προσπαθούμε να το συμπληρώσουμε με ότι βρούμε. Θέλω επειδή αν δεν θέλω είμαι παράξενος, γιατί και "όλοι οι άλλοι" θέλουν και αυτοί... εσύ γιατί δεν θες;
Συμπέρασμα: Όσο λιγότερο θέλουμε τόσο πιο ευτυχισμένοι είμαστε, είμαστε πιο πλήρεις, πιο γεμάτοι.
***
Αφορμή για το παραπάνω είναι το κολο "θέλατο" της "κολο ΤΙΜ" και της κολο τηλεόρασης που μας καλλιεργεί τα θέλω. Θέλω θέλω θέλω, έτσι για να γεμίζουμε τις τσέπες αυτών που τα έχουν ήδη, να αδειάζουν οι δικές μας και μετά να είμαστε δυστυχισμένοι και να τα ρίχνουμε στην κοινωνίας που καλλιεργεί την κατανάλωση, κύκλους, κύκλους, κύκλους
4 comments:
Θέλω...να σταματήσω να θέλω!
Έτσι;
ψήφισε με
και τα Θέλω σου
θα γίνουν πραγματοποιήσιμες επιθυμίες,
μέσα σε πλάνο οκταετίας.
Όχι παίζουμε!
:P
Συμφωνώ απολύτως με το συμπέρασμά σου. Το έχω εφαρμόσει σε μεγάλο ποσοστό και μου δίνει μεγάλη ικανοποίηση:) Κι αυτό ασφαλώς αφορά ιδιαιτέρως τα υλιστικά θέλω μας. Τα πνευματικά και κοινωνικά θέλω είναι απολύτως δικαιολογημένα και η προσπάθεια επίτευξής τους απολύτως δίκαιη.
Κάνε το πράξη από σήμερα;)
Όσον αφορά τα υλικά αγαθά και τις επίπλαστες ανάγκες που μας καλλιεργούν συμφωνώ απόλυτα. Με έχει πιάσει μια βδελυγμία και αποστροφή προς τον καταναλωτισμό τελευταία. Παρά την έντονη τάση μου προς αυτόν (τη δέχθηκα καλά την πλύση εγκεφάλου της καταναλωτικής κοινωνίας) τελευταία αδυνατώ να δω τι μου προσφέρει ένα καινούριο ρολόι, καινούρια ρούχα ή οποιαδήποτε άλλη καινούρια ψευδαίσθηση.
Post a Comment