Ξύπνησα με βαρύ πονοκέφαλο... πολύ βαρύ ίσα με 1 τόνο (όχι Ρίο Μάρε, αυτός είναι ακριβός, Τράτα, ναι ναι αυτό που διαφημίζει ο Μαμαλούκος)
Τι διαόλου εφεύρεση είναι αυτός ο αυχένας, που ο μόνος λόγος που υπάρχει είναι να με ταλαιπωρεί. Βαράω ένα Μεσουλιτ (δεν πόνεσε πολύ οπότε το βάρεσα ξανά) και μπαίνω στο ντουζ με καυτό νερό. Η κεφαλή μου (όπως λένε και επαέ στην Κρήτη) να παίζει το Ιτιά, Ιτιά λουλουδιασμένη με σόλο κλαρίνο κι εγώ να προσπαθώ να μην σκέφτομαι.
Μετά από μισή ώρα όταν ο ηλιακός είχε αδειάσει από το ζεστό βαράω μια ασπιρίνη (ναι ναι το ξέρω ότι επέρχεται μήνυση από το Σύλλογο Προστασίας κατά της Κακοποίησης Φαρμάκων) και επιστρέφω στο κρεβάτι.
Όταν άνοιξα ξανά τα μάτια μου ήταν 1 και βάλε και δεν είχα δύναμη να κουνήσω, και ενώ ο αυχένας φαινόταν επισκευασμένος α μα λάχει να ουμ, η ημικρανία με γύριζε σαν καρχαρίας που είχε να φάει 2 μήνες.
Γκλονγκγκγκγκ! (έτσι κάνει το νέο μου κουδούνι στο νέο μου σπίτι - για όσους έχουν χάσει επεισόδια μετακόμισα στα Χανιά), ανοίγω την πόρτα, μπούκα η Τζέιν με μια σακούλα με μια ντουζίνα μπολάκια. Την τρίτη μεραρχία περιμένουμε για φαγητό ρωτάω καθώς εκείνη με επιδέξιες κινήσεις άδειαζε τα μπολάκια. Γεμιστά, μπακαλιάρος, σουπιές κοκκινιστές, ντολμαδάκια, πατάτες, γιαούρτι, χόρτα... δεν μπορούσα να φάω, χόρτασε το μάτι μου και έστειλε ένα κατεπείγον εξπρές στον εγκέφαλο με τις λέξεις "όπα μεγάλε άραξε!"
Την έκανα κοπάνα στο μάθημα, ευτυχώς ήταν εκεί η Τζο να κάνει προφορικά να με καλύψει. Μια ολόκληρη μέρα οφφ (άτσα και το αγγλικό) καλά ήταν, αλλά πρέπει να αναζητήσω την αιτία του κακού που λέει και ο Εμιρλής στο ομώνυμο τραγούδι του.
Τι διαόλου εφεύρεση είναι αυτός ο αυχένας, που ο μόνος λόγος που υπάρχει είναι να με ταλαιπωρεί. Βαράω ένα Μεσουλιτ (δεν πόνεσε πολύ οπότε το βάρεσα ξανά) και μπαίνω στο ντουζ με καυτό νερό. Η κεφαλή μου (όπως λένε και επαέ στην Κρήτη) να παίζει το Ιτιά, Ιτιά λουλουδιασμένη με σόλο κλαρίνο κι εγώ να προσπαθώ να μην σκέφτομαι.
Μετά από μισή ώρα όταν ο ηλιακός είχε αδειάσει από το ζεστό βαράω μια ασπιρίνη (ναι ναι το ξέρω ότι επέρχεται μήνυση από το Σύλλογο Προστασίας κατά της Κακοποίησης Φαρμάκων) και επιστρέφω στο κρεβάτι.
Όταν άνοιξα ξανά τα μάτια μου ήταν 1 και βάλε και δεν είχα δύναμη να κουνήσω, και ενώ ο αυχένας φαινόταν επισκευασμένος α μα λάχει να ουμ, η ημικρανία με γύριζε σαν καρχαρίας που είχε να φάει 2 μήνες.
Γκλονγκγκγκγκ! (έτσι κάνει το νέο μου κουδούνι στο νέο μου σπίτι - για όσους έχουν χάσει επεισόδια μετακόμισα στα Χανιά), ανοίγω την πόρτα, μπούκα η Τζέιν με μια σακούλα με μια ντουζίνα μπολάκια. Την τρίτη μεραρχία περιμένουμε για φαγητό ρωτάω καθώς εκείνη με επιδέξιες κινήσεις άδειαζε τα μπολάκια. Γεμιστά, μπακαλιάρος, σουπιές κοκκινιστές, ντολμαδάκια, πατάτες, γιαούρτι, χόρτα... δεν μπορούσα να φάω, χόρτασε το μάτι μου και έστειλε ένα κατεπείγον εξπρές στον εγκέφαλο με τις λέξεις "όπα μεγάλε άραξε!"
Την έκανα κοπάνα στο μάθημα, ευτυχώς ήταν εκεί η Τζο να κάνει προφορικά να με καλύψει. Μια ολόκληρη μέρα οφφ (άτσα και το αγγλικό) καλά ήταν, αλλά πρέπει να αναζητήσω την αιτία του κακού που λέει και ο Εμιρλής στο ομώνυμο τραγούδι του.
1 comment:
Στείλε τα μπολάκια εδώωωω....Ποιά είναι αυτή η αγία που φέρνει ντολμαδάκια με κατ'οίκον διανομή!!!
Post a Comment