και μέσα στην ψυχή μου
Μαύρα σύννεφα θολώνουν τον αέρα
και το μυαλό μου
δρόμοι υγροί και επικίνδυνοι
σαν τα όνειρα μου
με οδηγούν στο πουθενά
χωρίς εσένα
αναζητώ το χαμόγελο σου
να με προστατέψει
από τους φόβους μου που πέφτουν
σαν βροχή
πατημασιές αόρατες από νερό
χωρίς προορισμό
είναι όμορφη η βροχή γιατί καλύπτει
τα δάκρια μου
δεν χρειάζεται να εξηγώ στους περαστικούς
πόσο μου λείπεις
No comments:
Post a Comment