Ξενυχτάααααω

Έπεσα για ύπνο με τους καλύτερους οιωνούς. Νύσταζα από τις 10. Το βράδυ στον Άσωτο παραλίγο να με πάρει ο ύπνος στην καρέκλα με ένα ποτήρι ρακόμελο στο χέρι.

Γύρισα σπίτι, και με συνοπτικές διαδικασίες βρέθηκα να χάνομαι στον γλυκό ύπνο. 3:10 ο αέρας χτυπούσε τα τζάμια, ξύπνησα και πήγα να τα κλείσω. Ένα τέταρτο αργότερα ξύπνησα από την πόρτα της τουαλέτας που είχε απασφαλίσει και χτυπούσε και αυτή μιας που το παράθυρο του μπάνιου δεν έκλεινε από τους τόνους μπογιάς που το έχουν πασαλείψει. Ξαναπήγα για ύπνο. Ξύπνησα στις 4.30 κλασσικά όπως κάθε βράδυ. Ο αέρας να ουρλιάζει λυσσαλέα έξω από το παράθυρο. Δεν είχα όρεξη να κοιμηθώ. Πήγα στην βιβλιοθήκη, άνοιξα το λάπτοπ. Κοιτούσα την οθόνη εισαγωγής των Windows, με κοιτούσε και αυτή. Έκλεισα το λαπτοπ, πήρα ένα Αστερίξ, δεν θυμάμαι πιο και ξάπλωσα στην μοκέτα. Με πήρε ο ύπνος εκεί, ξύπνησα λίγο αργότερα γιατί κρύωνα, πήγα στο κρεβάτι μου.

5.50 δεν υπάρχει περίπτωση... πήγα στην βιβλιοθήκη να ξεσκαρτάρω τα συρτάρια, ο αέρας ακατάπαυστος να συνεχίζει να ουρλιάζει. Προσπάθησα να ξανακοιμηθώ κατά τις 7, τα κατάφερα. 8.30 χτυπάει το ρολόι, έπρεπε να πάω στην Εφορία.

Πόσο ακόμα θα αντέξω αυτό το μαρτύριο;