χχχοοοοοοοοο

Η αναπνοή μου άρχισε να βαθαίνει ενώ η βαρύτητα τραβούσε το ξαπλωμένο σώμα μου προς την γη. Στην αρχή δεν μπορούσα να πάρω τις ανάσες όσο βαθιές θα ήθελα αλλά μετά οι πνεύμονες μου θυμήθηκαν τα 3 χρόνια διαλογισμού και βυθίστηκα στον εαυτό μου. Η γαλήνια φωνή του δασκάλου συντρόφευε το ταξίδι στην εύρεση του Ταντιέν.

Οι αναπνευστικές ασκήσεις Τσι Κονγκ προετοιμάζουν το σώμα για να γίνει δέκτης της ενέργειας του χώρου. Τα χέρια δεν κυλάνε πάνω σε αέρα, αισθάνεσαι ότι συνυπάρχει με κάτι άλλο. Οι κινήσεις του Τάι Τσι, είναι αργές, ακολουθούν την αναπνοή και το αόρατο ρύζι που άπλωνα στο αόρατο τραπέζι έγινε πραγματικό κάτω από τα χέρια μου.

Το Τάι Τσι σε βοηθάει να βρεις τον εαυτό σου, να τον βάλεις στον χώρο, να οξύνει τις αισθήσεις σου, να σε φέρει κοντά στην φύση, να σε κάνει να αισθανθείς σαν ένα δέντρο που τα φύλλα του ταλαντεύονται στον αέρα, να γίνεις ένα με την ενέργεια του σύμπαντος.

Το βράδυ στην Πολιτεία το χέρι μου δεν πήγε αλλά ταξίδεψε μέχρι την κούπα με την ζεστή σοκολάτα που περίμενε στο τραπέζι. Το μεσημέρι στο μάθημα έπιασα τον εαυτό μου να μεταφέρει βάρος από το ένα πόδι στο άλλο με το πάτημα του Τάι Τσι. Χαμογέλασα, γιατί όπως είπε και ο δάσκαλος πρέπει να μάθουμε να χαμογελάμε περισσότερο, κάνει τον κόσμο μας πιο όμορφο.