Στην Παραλία

Με ρωτάς τι έχω

βυθίζεις τα πόδια σου στην ζεστή άμμο
ο αέρας σου χαϊδεύει τα μαλλιά
γλιστράει πάνω στο δέρμα σου
παίρνει το άρωμα σου και το κάνει οξυγόνο μου
Τα μάτια σου θάλασσα
χάνομαι ανάμεσα στα κύματα
στο παιχνίδι των γλάρων με τον άνεμο

Άφωνος ακούω το αεράκι
να σιγοτραγουδάει λόγια του αέρα
τι να σου απαντήσω
που να μην ακουστεί σαν
ερωτική εξομολόγηση;

***

Κάθε φορά που είμαι βαθιά μες στο πηγάδι

Έρχεσαι εσύ και μου πετάς το σχοινί

Με βγάζεις έξω με φιλάς και με ένα χάδι

Αλλάζει ο κόσμος και ανατρέπεται η σκηνή

Κι είμαι δικός σου

Στον μαγικό σου το βυθό ο Στρατηγός σου

Κι είσαι δικιά μου

Παραμυθένια αλλοτινή βασίλισσά μου

Μάγισσα που σηκώνεις τον τοίχο

και με κλείνεις

Έξω από το κόσμο μακριά απ την ζωή

Φυλακισμένο με κρατάς χωρίς να δίνεις

Ούτε απάντηση μα ούτε και κλειδί

Μες στη βροχή μονάχος

κανένας δεν μ' αγγίζει

Κι όλα στο τέλος κάθε σκέψης σκοτεινά

Το ξέρω ο χρόνος πια ανάποδα γυρίζει

Αυτός ο δρόμος δεν με βγάζει πουθενά

"Στο Πηγάδι"

Στοίχοι: Ανδρέας Θωμόπουλος

Μουσική: Μάριος Στρόφαλης

Ερμηνευτής: Γιάννης Κούτρας

CD: Χωρίς βαλίτσα και παλτό