(ακολουθεί αυτοβιογραφικό σημείωμα)
Ο πατέρας μου με φώναζε αερόστατο όταν ήμουν μικρός και δεν είχε να κάνει μόνο με το γεγονός ότι ήμουν παχύσαρκος. Ενθουσιάζομαι εύκολα. Πέφτω με τα μούτρα σε κάτι καινούριο μέχρι να βρω κάτι άλλο και φτου απ’ την αρχή.
Πάνω στην ντουλάπα μου υπάρχουν κουτιά με τα λείψανα του ενθουσιασμού μου. Φωτογραφικές μηχανές και εκτυπωτές ασπρόμαυρου, τηλεκατευθυνόμενα, πύραυλοι, συναρμολογούμενα, παρτιτούρες, σκακιστικά βιβλία, απολιθώματα, φυσαρμόνικες, φλογέρες, βαράκια, μπάλες, αετοί, κόμιξ… απομεινάρια μιας ημέρας και μιας ζωής.
Έχω δώσει απροσδιόριστα χρήματα και χρόνο για όλα αυτά. Αλλά δεν είμαι καλός πουθενά. Δεν προλάβαινα να γίνω καλός σε κάτι γιατί θα με κέρδιζε κάτι καινούριο. Δεν έγινα ποτέ καλός φωτογράφος, μοντελιστής, σκακιστής, μουσικός, ορειβάτης, ποδοσφαιριστής ακόμα και σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Δεν ξέρω να σου πω πολλά για τα αστέρια, για την ιστορία των κόμιξ, την μουσική, δεν ξέρω πως λέγανε τον παραγωγό των Beatles ή αν ο Lou Reed είναι Αμερικάνος ή Ιρλανδός. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω μία συκιά από μία χαρουπιά, δυσκολεύομαι να βρω τον αστερισμό του Ηρακλή και δεν έχω ιδέα αν σταμάτησες να διαβάζεις αυτό το κείμενο στην πρώτη παράγραφο επειδή και αυτό είναι απλά μέτριο.
Προχτές έγραψα κάτι στο αρμόνιο. Είναι μέτριο και δεν το λέω για να το συμπαθήσετε περισσότερο ή να δικαιολογήσω το γεγονός ότι δεν ξέρω μουσική. Δεν το πρόβαρα πριν το ηχογραφήσω, έχει λάθη και κάποιος μπορεί να πει ότι κάτι του θυμίζει…θα ήθελα να είναι πιο όμορφο, πιο εντυπωσιακό, πιο γλυκό όσο η ψυχή που με επηρέασε για να το γράψω.
SilentSoul.mp3 (2.67 mb) -- δεξί κλικ αποθήκευση ως
Ο πατέρας μου με φώναζε αερόστατο όταν ήμουν μικρός και δεν είχε να κάνει μόνο με το γεγονός ότι ήμουν παχύσαρκος. Ενθουσιάζομαι εύκολα. Πέφτω με τα μούτρα σε κάτι καινούριο μέχρι να βρω κάτι άλλο και φτου απ’ την αρχή.
Πάνω στην ντουλάπα μου υπάρχουν κουτιά με τα λείψανα του ενθουσιασμού μου. Φωτογραφικές μηχανές και εκτυπωτές ασπρόμαυρου, τηλεκατευθυνόμενα, πύραυλοι, συναρμολογούμενα, παρτιτούρες, σκακιστικά βιβλία, απολιθώματα, φυσαρμόνικες, φλογέρες, βαράκια, μπάλες, αετοί, κόμιξ… απομεινάρια μιας ημέρας και μιας ζωής.
Έχω δώσει απροσδιόριστα χρήματα και χρόνο για όλα αυτά. Αλλά δεν είμαι καλός πουθενά. Δεν προλάβαινα να γίνω καλός σε κάτι γιατί θα με κέρδιζε κάτι καινούριο. Δεν έγινα ποτέ καλός φωτογράφος, μοντελιστής, σκακιστής, μουσικός, ορειβάτης, ποδοσφαιριστής ακόμα και σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Δεν ξέρω να σου πω πολλά για τα αστέρια, για την ιστορία των κόμιξ, την μουσική, δεν ξέρω πως λέγανε τον παραγωγό των Beatles ή αν ο Lou Reed είναι Αμερικάνος ή Ιρλανδός. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω μία συκιά από μία χαρουπιά, δυσκολεύομαι να βρω τον αστερισμό του Ηρακλή και δεν έχω ιδέα αν σταμάτησες να διαβάζεις αυτό το κείμενο στην πρώτη παράγραφο επειδή και αυτό είναι απλά μέτριο.
Προχτές έγραψα κάτι στο αρμόνιο. Είναι μέτριο και δεν το λέω για να το συμπαθήσετε περισσότερο ή να δικαιολογήσω το γεγονός ότι δεν ξέρω μουσική. Δεν το πρόβαρα πριν το ηχογραφήσω, έχει λάθη και κάποιος μπορεί να πει ότι κάτι του θυμίζει…θα ήθελα να είναι πιο όμορφο, πιο εντυπωσιακό, πιο γλυκό όσο η ψυχή που με επηρέασε για να το γράψω.
SilentSoul.mp3 (2.67 mb) -- δεξί κλικ αποθήκευση ως
6 comments:
Μπράβο στην ψυχή,μπράβο και σε σένα...
η μετριοφροσύνη είναι για τους μέτριους...
εσύ δεν έχεις ανάγκη!
:D
έλα τώρα... κι ο Ennio Morricone κάπως έτσι ξεκίνησε :)
Δεν καταλαβαίνω ρε Χρήστο γιατί θα πρέπει να είναι κανείς τέλειος σε ό,τι κάνει. Ποιος εγείρει αυτή την αξίωση; Απάντηση: ΕΣΥ!
Γιατί είσαι τόσο αυστηρός με τον εαυτό σου, δεν το καταλαβαίνω. Κι εγώ πήγα να μάθω ιστιοπλοΐα και τα πήγα ΧΑΛΙΑ, και μάλιστα ενώ προσπαθούσα, δεν ήταν ότι δεν ασχολήθηκα. Μειώνει αυτό την αξία μου ως άτομο; Ποσώς. Ο μόνος τομέας που θα ήταν κατανοητό να νιώθεις άσχημα αν δεν ήσουν καλός είναι η δουλειά σου, αλλά από ό,τι ξέρω δεν τίθεται τέτοιο θέμα. Πάψε λοιπόν να μεμψιμοιρείς και απόλαυσε τα ενδιαφέροντά σου ανεξάρτητα από τις επιδόσεις σου σε αυτά.
'Πάνω στην ντουλάπα μου υπάρχουν κουτιά με τα λείψανα του ενθουσιασμού μου.'
Ετσι λες .
Εγω θα ελεγα οτι πανω στη ντουλαπα σου υπαρχουν κουτια,που το καθε ενα περιεχει αναμνησεις,εικονες μιας περασμενης αλλα οχι ξεχασμενης εποχης.
Ενθουσιασμος να σ αρεσει να μαθαινεις πραγματα,να ανανεωνεσαι, να ζεις? οχι δεν το δεχομαι.οχι απο σενα.
Οσο αναπνεουμε,οσο υπαρχουμε ματακια μου δεν θα παψουμε να θελουμε να γινομαστε καλυτεροι,με περισσοτερες γνωσεις και ικανοτητες.
Αλιμονο σε εκεινους που μενουν στασιμοι,δεν ειναι δημιουργικοι και δεν πραγματοποιουν τα θελω τους.
Σα να περιγράφεις κάποιον γνωστό μου. :-) Μπορείς να το δεις και απο την αλλη πλευρά: Το μη καλουπωμένο που συνεχίζει να ρέει μέχρι να τήξει στο ίδιο μοτίβο.
Post a Comment