Καλως ήρθατε στην ζώνη του Τζατζικιστάν

03.30 -
Κοιτάζω επίμονα το ρολόι. Αυτό δεν μου δίνει σημασία

03.31 - "Εγώ τουλάχιστον κάνω κάτι, νια-νια-νια"
"Άμε στο διάλο και συ και ο χρόνος που υπολογίζεις... εγώ γιατί δεν μπορώ να κοιμηθώ;"

03.32-

Τι την ήθελα την ομελέτα, τις πατάτες και το τυρί σαγανάκι βραδιάτικο; Όχι, όχι δεν με έπιασε το στομάχι μου, οι τύψεις με πιάσανε με αλυσοδέσανε και κάθε μισή ώρα ερχόταν ένα κοράκι και μου έτρωγε το συκώτι μου τηγανισμένο σαγανάκι με πατάτες.

τικ, τακ, τικ, τακ, τικ, τακ

9.10 - !!! Όχι ρε γαμώτο, πάει το γυμναστήριο!

Ξύπνησα ιδρωμένος. Παρόλο που είχα πλύνει τα δόντια μου το βράδυ μου δεν κατάφερα να ξορκίσω την πικρίλα της τηγανίλας. Μπήκα στο ντους με μόνο στόχο να ξεβγάλω από το σώμα μου το λάδι που νόμιζα ότι είχε απλωθεί πάνω μου. Ανοίγω το ντους και περιμένω τα δύο δευτερόλεπτα που θέλει το νερό να με χτυπήσει με δύναμη.

Τρία δευτερόλεπτα, τέσσερα, πέντε, έξι. Σηκώνω το κεφάλι μου έντρομος προς το τηλέφωνο του ντουζ. Μια μοναχική σταγόνα κρέμεται για λίγο στην άκρη και ξεκινάει βουτιά αυτοκτονίας προς το σιφόνι. Την παρακολουθώ να πέφτει, αργά, βασανιστικά, μόρια υδρογόνου και οξυγόνου αρμονικά δεμένα μεταξύ τους σε ένα ανεξάντλητο βαλς... μα τι σκέφτομαι!
"Πάλι χωρίς νερό γαμώτο!"... πρέπει να με άκουσε το μισό χωριό. Στο βάθος ο ήχος του κομπρεσέρ συντονίζετε με τα νεύρα μου.

Η δεύτερη σπουδαιότερη ανακάλυψη μετά τον τροχό είναι τα υγρομάντιλα της Kleenex. Αφού εξάντλησα το πακέτο και την υπομονή μου ξεκίνησα για Χανιά. Περνάω μπροστά από ένα συνεργείο που έσκαβε στο δρόμο, νερά παντού. Αυτό είναι το νερό για το ντους μου καθίκια!

Στο δρόμο ανακαλύπτω ότι μου είχαν κόψει το κινητό. Γιατί περιμένω την τελευταία δυνατή στιγμή να πληρώσω τα πάντα; Το μακρύ χέρι του ΟΤΕ μου άδειασε το πορτοφόλι. Ωραία! Δεν μου έφταναν όλα τα υπόλοιπα Παρασκευιάτικα!

Στο μακρινό Τζατζικιστάν μια πεταλούδα κουνάει τα φτερά της.*



* http://www.focusmag.gr/articles/view-article.rx?oid=639