Ξέρω

… ότι δεν έχω γράψει εδώ και αρκετό καιρό αλλά ο κανόνας λέει: Μην γράφεις αν είσαι χάλια… οπότε και εγώ σιώπησα.

Τι συμβαίνει στην ζωή μου αυτό το καιρό.

Σήμερα πήρα πίσω το αρμόνιο μου, επισκευασμένο, καθαρισμένο και έτοιμο για νέες περιπέτειες… όχι ότι άργησε το σέρβις αλλά δεν έβρισκα το χρόνο να περάσω να το πάρω… όχι ότι δεν υπήρχε χρόνο αλλά ας πούμε ότι η διαχείριση του χρόνου μου είναι σαν την διαχείριση των Οικονομικών της Ελλάδας… ένα μεγάλο μπουρδέλο!

Ο ψυκτικός της Haier πρέπει να είναι μέλος του πληρώματος του Σταρ Τρεκ. Είναι σε άλλο πλανήτη, και θα πρέπει να περιμένω τουλάχιστον ένα έτος φωτός για να έρθει να το φτιάξει… ευτυχώς έχουμε νοτιάδες αυτές τις μέρες. Χτες για να ζεσταθεί το σπίτι άνοιξα όλα τα παράθυρα να κάνει ρεύμα.

Χτες είδα την Επέλαση Των Βαρβάρων ( http://www.cine.gr/film.asp?id=703309&session-id=0e72cc04ec9cdc7828c7e5836da7478f ), γαλλικό, που ενώ έχει υπότιτλο «Μια κωμωδία για το σεξ, τη φιλία κι όλα τα πράγματα που κάνουν τη ζωή ν` αξίζει...» εγώ στο τέλος δάκρυσα. Ο Ρεμί είναι χωρισμένος και πλησιάζει τα εξήντα, όταν ανακαλύπτει ότι πρέπει να μπει στο νοσοκομείο. Η πρώην γυναίκα του, Λουίζ, ζητά από το γιο τους, Σεμπαστιάν, να επιστρέψει από το Λονδίνο όπου ζει. Ο Σεμπαστιάν διστάζει, καθώς εδώ και χρόνια οι σχέσεις με τον πατέρα του ήταν ανύπαρκτες, αλλά τελικά φτάνει στο Μόντρεαλ για να του συμπαρασταθεί. Από τη στιγμή που θα φτάσει, θα κάνει τα πάντα για να βελτιώσει την κατάσταση του πατέρα του, χρησιμοποιώντας κάθε μέσο μέσα και έξω από το σύστημα. Ταυτόχρονα θα φέρει κοντά την παλιά παρέα του πατέρα του, μια γοητευτική συντροφιά από συγγενείς, φίλους και ερωμένες που οι δεσμοί τους είχαν χαλαρώσει και τα ίχνη τους χαθεί στην εποχή της «επέλασης των βαρβάρων». Τι έχουν απογίνει οι παλιοί φίλοι; Η φιλία, η κριτική διάθεση, η «επιθετικότητά τους» επιβιώνει; Το χιούμορ, ο ηδονισμός, η επιθυμία κατοικούν ακόμα στα όνειρά τους;

5/5