Σήμερα πέρασα την μέρα μου να απολογούμαι. Γιατί δεν έχω κάνει αυτό. Γιατί δεν έχω πληρώσει εκείνο, γιατί είπα το άλλο, γιατί σκέφτηκα έτσι, γιατί έπραξα αλλιώς, γιατί έχασα τούτο, γιατί δεν έχασα αυτά. Απολογίες γραπτές, προφορικές, με μορφασμούς, με χειρονομίες, με σκέψεις.
Μερικά από αυτά δεν είναι στο χέρι μου, μερικά άλλα είναι. πράγματα που δεν θέλω να σκέφτομαι, που αναβάλω, που είναι πάνω από τις δυνάμεις μου. Γιατί θα πρέπει να απολογούμαι; Γιατί θα πρέπει να τσαλακώνομαι; Γιατί θα πρέπει να με ενοχλεί ακόμα και αυτό. Μερικές φορές θα ήθελα να πάρω μια βαθειά εισπνοή και κατά την εκπνοή να μην υπάρχει τίποτα. Ούτε φως, ούτε σκοτάδι, ούτε ήχος ούτε σιωπή.
Ένα ξέρω, φίλε αναγνώστη, σε εσένα δεν θα απολογηθώ.
Μερικά από αυτά δεν είναι στο χέρι μου, μερικά άλλα είναι. πράγματα που δεν θέλω να σκέφτομαι, που αναβάλω, που είναι πάνω από τις δυνάμεις μου. Γιατί θα πρέπει να απολογούμαι; Γιατί θα πρέπει να τσαλακώνομαι; Γιατί θα πρέπει να με ενοχλεί ακόμα και αυτό. Μερικές φορές θα ήθελα να πάρω μια βαθειά εισπνοή και κατά την εκπνοή να μην υπάρχει τίποτα. Ούτε φως, ούτε σκοτάδι, ούτε ήχος ούτε σιωπή.
Ένα ξέρω, φίλε αναγνώστη, σε εσένα δεν θα απολογηθώ.
No comments:
Post a Comment